Старотатарски јазик
Стариот татарски јазик (يسكى تاتار تلى) бил литературен јазик што го користеле муслиманските Татари од средниот век па сè до 19 век. Стариот татарски е дел од северозападната група на туркиските јазици. Јазикот настанал од прабугарскиот јазик, но имал и голем број на персиски и арапски зборови. Јазикот се пишувал исто од сите етнички групи што го користеле но изговорот варирал од нација до нација. Тоа било така бидејќи овие јазици имаат поголем број самогласки одошто постоеле во арапската азбука. Јазикот се користел за пишување сè до 1905 година кога за првпат било издадено весник на модерен татарски јазик.
| Стар татарски јазик سكى تاتار تلى | ||
|---|---|---|
| Изговор: | иске татар теле | |
| Зборуван во: | Азија и мал дел во Европа | |
| Регион: | Азија и мал дел во Европа | |
| Вкупно говорници: | — | |
| Јазично семејство: | алтајски туркиски Стар татарски јазик | |
| Писмо: | татарска азбука | |
| Јазични кодови | ||
| ISO 639-1: | нема | |
| ISO 639-2: | ||
| ISO 639-3: | — | |
 | Оваа статија поврзана со алтајските јазици е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |