Светозар Марковиќ: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Додадена категорија
Ред 5:
== Биогpафија ==
 
Роден од татко Радоја, срески начелник, и мајка Стана кои имале уште пет деца, ќерки Катарина, Персида, Христина и Милица и син [[Јеврем Марковиќ|Јеврем]]. Радоје како вдовец се оженил 1853 со Марија - Маца (1822 — 1905), родена Рајиќ, вдовица на Пантелеј - Панте Перишиќа (1817 — 1852). Радоје Марковиќ починал 1854 година, за децата се грижела неговата втора жена Марија.<ref>Нинослав Станојловић: „Генерал Љубивој Г. Перишић (1846 — 1921) - живот и професионални пут“, стр. 83-84, у публикацији „[http://www.istorijskiarhiv.rs/sites/default/files/PODACI/materijali/GALASNIK%2034/Glasnik%2034.pdf Гласник“, број 34], Историјски архив Ваљево, 2000. године.</ref>
 
Гимназија учел во [[Крагуевац]] и во [[Белград]], година [[1863]]. Во Белград започна со студии по техника, кои подоцна ги продолжил во [[Санкт Петербург]] како стипендист [[Србија|српске владе]], а подоцна преминал на студии во [[Цирих]]. Во Петроград бил вклучен во работата на [[Русија]] ''револуционарнитње кружоци'', а во [[Швајцарија]] започнал со проучување на научен [[социјализам]].
Ред 12:
 
Светозар Марковиќ бил вистински поборник на [[реализмот]] во [[литературата]]и социјалистички теоретичар. Целата своја дејност ја усмерил во правец на решавање на политичките проблеми и подготовка на народните маси за остварување на граѓанските права на[[револуција]]. Неговото главно дело, ''[[Србија на исток (дело на Светозар Марковиќ)]]'', расправа за [[социологија]], [[економија]] и [[политички науки]] проблемите на Србија со социјалистичките позиции. Многу рано покажал интерес и за литературните проблеми, образувајќи се под влијание на [[Николај Чернишевски]], [[Александар Херцен]] и [[Николај Доброљубов]].
У екот на процветувањето на [[романтизмот]] во [[романтизам во српската литература]],го објавил написот ''Пеење и мислење'', и подоцна расправата ''Реалниот правец во науката и животот'', (1871 — 1872), со кои се обидел да предизвика преокрет во српската литература. Според Марковиќ, поетите биле виновни за лошиот вкус на публиката, суеверието на народот и недостатокот на јасни социјални и [[културни|културни]] перспективи на тагашното српско друштво. Тој притоа не ги поштедил ни најголемите поети на српскиот романтизма, [[Лаза Костић]] и [[Ѓура Јакшиќ]], додека кон [[Јован Јовановиќ Змај]] имал повеќе обзир.
 
Освен критикување на тогашната [[поезија]], Марковиќ оштро ја критикувал и тогашната прозна литература, при што је неговиот напис ''Реалниот правец во науката и литературата'' бил широко заснована и втемелена расправа, основана на научниот социјализам,за историските законитости во друштвото и друштвените процеси кои довеле до триумф на научните гледања на тие законитости и процеси. Според него тие [[наука]] закони и процеси важат и за [[уметност]], па според тоа и за [[поезијата]]. Неговите статии имале многу големо влијание на понатамошниот тек на развојот на [[српска литература]], а посебно на творењето на младите генерации на писатели.
Ред 35:
[[Категорија:Српски филозофи]]
[[Категорија:Српски книжевни критичари]]
[[Категорија:Починати од туберколоза]]