Одвоено тело: Разлика помеѓу преработките
Создадена страница со: thumb|upright=2.5|[[Заднептунец|Заднептунците исцртани се според нивни... |
(нема разлика)
|
Преработка од 23:36, 5 август 2020
Одвоено тело — динамична класа на мали планети на работ од Сончевиот Систем и се припадници на поширокото семејство на Заднептунци. Овие тела имаат орбити чии најблиски точки до Сонцето (перихел) се доволно далечни од гравитационото влијание на Нептун така што тие се само делумно зафатенио од Нептун и другите познати планети: на овој начин тие како да се „одвоени“ од остатокот од Сончевиот Систем, со исклучок на привлекувањето на Сонцето.[1][2]
| Резонантен Заднептунец & Плутино Кубевани (класични ТКП) | Тело од Расеаниот Диск Одвоено тело |
На овој начин, одвоените тела значително се разликуваат од повеќето познати Заднептунци, кои образуваат лабаво дефинирано множество од населеност превирана до различни степени во нивната моментална орбита преку гравитационите средби со џиновски планети, воглавно она на Нептун. Одвоените тела имаат поголем перихел од останатите Заднептунци, вклучувајќи ги тука и телата во орбитална резонанција со Нептун, како што се Плутон, Класичните тела на Кајперовиот Појас во нерезонантна орбита како што е Макемаке, и телата од Расеаниот Диск како што е Ерида.
Одвоените тела во дел од научната литература се познати како надополнување на телата од Расеаниот Диск (Н-ТРД),[3] далечни одвоени тела (ДОТ),[4] или надополнети-расеани, како што се во формалната класификација на Длабокиот еклиптичен преглед.[5] На овој начин се добива динамичкото градирање кое постои меѓу орбиталните параметри на расеаниот диск и населението на одвоени тела.
Досега се забележани девет вакви тела,[6] од кои најголемото, најдалечното, и најпознатото е Седна. Тие со перихел поголем од 50 АЕ се наречени Седноиди. Од 2018 година, познати се три Седноиди, Седна, 2012 VP113 и Лелеакухонуа.
Орбити
Поврзано
Белешки
Наводи
- ↑ Lykawka, P.S.; Mukai, T. (2008). „An outer planet beyond Pluto and the origin of the trans-Neptunian belt architecture“. Astronomical Journal. 135 (4): 1161–1200. arXiv:0712.2198. Bibcode:2008AJ....135.1161L. doi:10.1088/0004-6256/135/4/1161.
- ↑ Jewitt, D.; Delsanti, A. (2006). „The Solar System Beyond the Planets“. Solar System Update: Topical and Timely Reviews in Solar System Sciences (PDF) (Springer-Praxis. изд.). ISBN 3-540-26056-0. Архивирано од изворникот (PDF) на 29 јануари 2007.
- ↑ Gladman, B.; и др. (2002). „Evidence for an extended scattered disk“. Icarus. 157 (2): 269–279. arXiv:astro-ph/0103435. Bibcode:2002Icar..157..269G. doi:10.1006/icar.2002.6860.
- ↑ Gomes, Rodney S.; Matese, J.; Lissauer, Jack (2006). „A distant planetary-mass solar companion may have produced distant detached objects“. Icarus. Elsevier. 184 (2): 589–601. Bibcode:2006Icar..184..589G. doi:10.1016/j.icarus.2006.05.026.
- ↑ Elliot, J.L.; Kern, S.D.; Clancy, K.B.; Gulbis, A.A.S.; Millis, R.L.; Buie, M.W.; Wasserman, L.H.; Chiang, E.I.; Jordan, A.B.; Trilling, D.E.; Meech, K.J. (2006). „The Deep Ecliptic Survey: A search for Kuiper belt objects and centaurs. II. Dynamical classification, the Kuiper belt plane, and the core population“ (PDF). The Astronomical Journal. 129 (2): 1117–1162. Bibcode:2005AJ....129.1117E. doi:10.1086/427395.
- ↑ Lykawka, Patryk Sofia; Mukai, Tadashi (July 2007). „Dynamical classification of trans-neptunian objects: Probing their origin, evolution, and interrelation“. Icarus. 189 (1): 213–232. Bibcode:2007Icar..189..213L. doi:10.1016/j.icarus.2007.01.001.
<ref> со име „johnstonsarchive“ определена во <references> не се користи во претходен текст..