Сергеј Лазаревич Лашкарев

Сергеј Лазаревич Лашкарев (23 февруари 1739 - 6 октомври 1814) (руски: Сергей Лазаревич Лашкарёв, од грузиски: ლაშკარაშვილი ბიბილური, Lashkarashvili-Bibiluri), бил руски царски генерал-мајор со грузиско потекло.

Сергеј Лазаревич Лашкарев
Портрет од Лашкарев од Владимир Боровиковски
Роден(а)февруари 23, 1739(1739-02-23)
Починал(а)октомври 6, 1814(1814-10-06) (возр. 75)
Занимањегенерал-мајор

Биографија

уреди

Лукав дипломат и полиглот,[1] од неговите современици бил опишан како еден од „извонредните феномени на векот на Катерина Велика“.[2] Лашкарев, наводно, течно зборувал десет јазици. Покрај руски и грузиски, тој зборувал француски, италијански, турски, персиски, грчки, ерменски, арапски и латински. [3] Во 1800 година, Лашкарев бил активно вклучен во дипломатските размени со Отоманското Царство во врска со претстојната руска анексија на разни грузиски кралства и кнежевства и останал одговорен за грузиските афери на Царскиот двор под раководство на Александар Први од Русија.[4]

Наводи

уреди
  1. Русский биографический словарь Т. XII, Спб., 1914, pages 96-98.
  2. Справочный энциклопедический словарь, издающийся под редакцией А. Старчевского Т. VII, Спб., 1853, pages 97-98.
  3. Valentin Lavrentievich Yanin. Отечественная история: К-М. Great Russian Encyclopedia, 2000, p. 290
  4. Kesselbrenner, G. L. Кессельбреннер Г. Л. Хроника одной дипломатической карьеры (Дипломат-востоковед С. Л. Лашкарев и его время). М., Главная редакция восточной литературы издательства Наука, 1987.