Светлана Ишмуратова
Светлана Ирековна Ишмуратова (руски: Светлана Ирековна Ишмуратова; родена на 20 април 1972) — руска биатлонка. Живее во Чељабинск и по професија е војник.
Медали | ||
---|---|---|
Светлана Ишмуратова во Турин 2006 | ||
Женски биатлон | ||
Натпреварувач за Русија | ||
Олимписки игри | ||
Турин, 2006 | 15 км индивидуално | |
Турин, 2006 | 4 × 6 км штафета | |
Салт Лејк Сити, 200 | 4 × 7.5 км штафета | |
Светски првенства | ||
Хохвилзен, 1998 | Тимски настан | |
Покљука, 2001 | 4 × 7.5 км штафета | |
Канти-Мансијск, 2003 | 4 × 6 км штафета | |
Хохвилзен, 2005 | 4 × 6 км штафета | |
Канти-Мансијск, 2005 | Мешана штафета | |
Канти-Мансијск, 2003 | 12.5 км масовен старт | |
Оберхоф, 2004 | 4 × 6 км штафета | |
Канти-Мансијск, 2003 | 10 км трчање |
Ишмуратова го освои златото во индивидуална конкуренција на трката 15 км за жени на Зимските олимписки игри 2006.
Биографија
уредиСветлана Ирековна Ишмуратова е родена во Златоуст (област Чељабинск). Нејзиниот татко Ирек Ишмуратов, мајстор во кроскантри скијање, станал нејзин прв тренер. Почнала да учи скијање кога имала пет години, а првиот медал го добила кога била во четвртата форма на спортски колеџ. Светлана добро се снашла на училиште, иако не сакала многу да учи. Отпрвин, таа не размислувала за кариера во спортот и дури планирала да студира медицина. Но, тогаш таа решила да не го напушта својот роден град за да продолжи да учи и да тренира таму. Светлана прво завршила на средното училиште за трговија во Златоуст, а потоа и на Државната академија за физичко образование.
Во 1991 година Ишмуратова станала јуниорски шампион на СССР во индивидуална трка и шампион во тимска сениорска трка. Кон средината на 90те години таа станала силна квалификувана спортистка и влегла во државната репрезентација на Русија, покажувајќи стабилни и добри резултати во сите видови натпреварувања. Но, во 1996 година погрешно била обвинета за допинг и затоа била дисквалификувана за две години (подоцна следело официјалното извинување). Тоа било крајот на нејзината скијачка кариера.
Но, во есента 1996 година Валентин Задонски, тренер од Москва, ѝ понудил на Светлана да тренира со својот тим во биатлон. И за една година Светлана станала шампион на Русија и добила неколку медали на трките на Светското првенство. И покрај нејзините брилијантни резултати, таа била вклучена во Националниот олимписки тим само по неколку успешни трки во Италија, не многу пред Олимписките игри во Нагано. За жал, Светлана се разболела и не учествувала на Зимските игри во 1998 година. Но, во 2002 година во Солт Лејк Сити таа освоила бронзена медалја во штафетата. Покрај тоа, таа има шест титули светски шампион (во летен и зимски биатлон) и многу медали на Светскиот куп. Светлана покажала стабилни резултати во последните пет години, достигнувајќи високи позиции во генералниот пласман на Светскиот куп (10, 7, 11, 11, 12 место). Тренери на Светлана се В. Задонски и А. Брилов. Тие велат дека таа е љубезна и внимателна личност, пријатна млада дама со голема моќ на волја и силен карактер.
Не сака да зборува за спорт во своите интервјуа. Зборува германски јазик и сака да чита книги за време на слободното време. Нејзиниот сон е да има добро семејство и деца. Веројатно ќе работи како тренер откако ќе ја заврши спортската кариера. Нејзината висина е 165 см и нејзината тежина е 57 килограм.
Успеси
уредиИзвор:[1]
Олимписки игри
уредиНастан | Индивидуално | Спринт | Трчање | Масовен почеток | Штафета |
---|---|---|---|---|---|
Салт Лејк Сити, 2002 | 8 | 9 | 15 | Н/П | Бронза |
Турин, 2006 | Злато | 10 | 4 | 12 | Злато |
- * Масовниот почеток за првпат бил додаден во 2006 година.
Светски првенства
уреди- * Тимот бил отстранет како настан во 1998 година, а трчањето било додадео во 1997 година со масовното започнување во 1999 година и мешаната штафета во 2005 година.