Разговор:Константин Миладинов/Архива 1

Ова е архива на минати разговори. Не ја менувајте содржината на оваа страница. Ако сакате да почнете нов разговор или да разговарате за стара тема, ве молиме обратете се на сегашната разговорна страница.

Архива 1

| Архива 2 →

Писмо на Константин Миладинов од 8 jануари 1859 година

Еве го полниот текст на писмото:

До Георги С. Раковски — Одеса

Господине Г. С. Раковски!

Ние македончината, недавна овде дойдени, неожидано получих Вашето писмо, полно от искрена и гореща любов кун отечеството ни. Познакомството со Вас я слагам (читам) голема за мене радост и счастие. Я многу сум слушал за Вашето бестрашно стремление кун общата полза, за Вашите трудови, кои приносихте на жертвеникът от отечеството со драго сърце. И В. Чолаков ми писа за Вас: и я отдавна имах намерение да Ви предложам знакомство; и ми се чинит не ке беше безполезно, ако сите родолюбиви болгари, зближени мегю себе со знакомство от братска любов, составеха плот непрескочен против грекоманията. Вистина много сопки и мъки пред нас стоет, за да прескочиме, но, со име божие, победата ке бидит на стърната от правите и вистината наодзади ке восторжествуват.

От се (съто) сърце Ви благодаря за Вашата благосклоност кун переводот ми. Вашите слова много ме подкрепиха на намеренията ми и ме побудиха да сепечалям (стараям) со по-голема ревност да чинам секакви переводи, за да знакомет другите болгари со нашето наречие. Узнаваещем Вашето желание, за да се знакомите со мак[едонското] наречие, Ви пущам другийг перевод от объявлението от „Парусът”. Во „Болгарск. Книжици” ке бидет напечатани собст[в]енни мои песни, можит да е и мало пътешествие во Нилова пустина. Тие можите да ги прочитате. Я от Вашите сочинения сум читал съде „Горскийт пътник”. Видите така добри да ме позарадвите со некое Ваше сочинение, кога ке издадите на печат; и я от моя стърна ке се печелям на ощо можам да удовлетвора желанието Ви.

Чух че имате големо собрание от народни песни. Защо по-бърго не знакомите любознателите от нашата словесност? Песните се драгоценни клад от народните чувства и виражения, затова секой болгарин ке Ви бидит сознателен [ = признателен]. И я имам много макед[онски] песни, кои сакам да издадам малко подоцкна, защо сега не ми позволяват обстоятельствата.

Останвам Ваш искренний приятел:

К. Миладинов

1859 со ново счастие

януари[я]

в Москва

Сите македончина на име Ви се кланает и Ве благодарят за любовта Ви и попечението, кое имахте за них. Сите шест заедно седиме на едно место и над ним имам всевозможно попечение, за да успеят в науката по-скоро.

Същийт

Достопочтенний г. Георгий!

Вашето на нас попечение и вашето родолюбие никогда не ще да забравим, ни пак можим, кога ще смислим все, що видохме на краткото с вас сожитие. Затова и сега сос голема радост идим да ве поздравим и да сакаме прощение, защо до динеска не можихме от обстоятельствата да ви пишим особенно.

Сознательний (признателен) вам:

Константин Станишов

Извор. Не мислам дека е можно овоj текст да биде аргумент дека Миладинов бил етнички Македонец и не бил Бугарин. Текстот до идеологот на бугарската национална револуциjа Раковски, коj не е по потекло од Македониjа, е напишан во контекстот на општата татковина и општото деjство, а за Македонците се зборува во однос со "другите Бугари". Исто така да не забораваме дека во друго писмо Миладинов напишал:

Но молям Вас, огласите, кои изпратих да ги раздалите со честниот ваш лист, споминвеещем нещо за песните, и особено за западните во Македония болгари. Во огласот ми Македония назвах Западна Болгария (как и требит да се викат), защо во Беч гърците се разпоряжават сос нас како со овци. Тие Македония сакает гърцка земя, и не может даже да разберат како можит да не йе гърцка. А тамошните повике од два милиона болгари що ке ги сториме?

Извор. Поздрави, Бобан Крумески 08:17, 23 април 2009 (UTC)

Како не требва да се цитира

Кога се цитира литература, се наведува изворот со автор, издавачка куќа, место и година на публикување, страница. Следново

↑ Писмо на Константин Миладинов до Георги С. Раковски, 8 јануари 1859 ↑ Писмо од Константин Миладинов до Георги Раковски, напишано во Загреб на 31 jануари 1861

не е во споредба со општоприфатените правила за цитирање. Поздрави, Бобан Крумески 09:20, 23 април 2009 (UTC)

=

↑ Писмо на Константин Миладинов до Георги С. Раковски, 8 јануари 1859, "Братя Миладинови – преписка", Издирил, коментирал и редактирал Никола Трайков, Българска академия на науките, Институт за история, Издателство на БАН, София 1964, стр. 131-133.

Не ми изгледа мене на македонски. Затоа и ќе биде избришано. -{админинстратор}- гитардемон 11:57, 23 април 2009 (UTC)

Податоците за публикациите не се преведуваат. Еве еден примен - референците кон англиската статиjа за Владимир Путин изгледат така:

^ The man who wants to buy back Russia. by Catherine Belton Financial Times 20 December 2007.

^ Виктор Ядуха. Сеанс с разоблачением. Борьба кремлевских группировок переходит в новую стадию. РБК Daily Dec 3, 2007

^ Сергей Баймухаметов. Шварцман выдал тайну Маркетинг и консалтинг News Agency 07 декабря 2007.

^ Роман Шлейнов. Явление Шварцмана народу Novaya Gazeta № 93 Dec 6, 2007.

^ В поисках нарушений: Генпрокуратура проверит Следственный комитет. NEWSru.com 14 December 2007.

^ Популяры вместо оптиматов. Оппозиция в России может быть только новой и левой. Vremya Novostei № 230 14 December 2007.

^ Putin’s pyramid. by Arkady Ostrovsky The Ecjnjmist From The World in 2008 print edition.

^ Purge or Coup? by Anders Åslund, The Moscow Times, 9 January 2008.

^ The Master of Bluff. by Gregory Feifer The Moscow Times 5 February 2008. Issue 3835. Page 10.

^ Seize the moment, talk to Medvedev. Financial Times 6 May 2008.

Тоа е нормално, бидеjки ако некоj сака да побара еден извор, нема да го наjде по некое преведено име, а по оригиналното. Не разбирам зошто овде се кршат правилата за цитирање. Бобан Крумески 12:19, 23 април 2009 (UTC)

Е добро де, поправи... не разбирам само зошто создаваш толкава ука-бука. Boyan (разговор) 12:21, 23 април 2009 (UTC)

Не е проблемот во тоа што конкретните извори се на еден или на друг jазик, нема врска и со национални препукувања. Има практична причина. Ако сакам да jа користам Википедиjа како извор во работата во училиште, универзитет и така натаму, вероjатно нема да jа цитирам директно, но место тоа би побарал наведените во неjзините статии извори. Ако тие не се прикажани на оригиналниот jазик, нема да е можно да ги наjдам во библиотека. Со тоа сите преведени извори (без оние со врски на нет) ќе бидат некорисни... Поздрави, Бобан Крумески 12:30, 23 април 2009 (UTC)

Сакам да го опоменам корисникот Бобан Крумески да отстрани една од двете националности на Константин Миладинов. Кога се употребува двојна националност, потребно е едната од другата да се одвојат со „-“ (цртичка). Знам дека целта на корисникот му е да наведе доказ дека пистаелот би Бугарин, но вака не може. На некој којшто за прв пат ја отвора статијата и не знае ништо за Константин Миладинов, тоа „македонски и бугарски“ може да му остави впечаток дека Константин Миладинов бил македонски писател, па отиол во Бугарија и станал бугарски или нешто слично. Користењето на оваа форма е оправдана во статијата за Венко Марковски, но овде не е оправдана употребата, бидејќи Константин Миладинов бил „или македонски или бугарски“ писател, а не „и македонски и бугарски“. Ова не важи само за оваа статија, туку за сите статии во кои се употребува оваа форма на искажување на националноста.--Kiril Simeonovski (разговор) 20:10, 23 април 2009 (UTC)

Всашност и во писмото, кое беше наведено како доказ дека Константин Миладинов е етнички Македонец, се пишува од бугарски позиции. За бугарско самоопределување зборуваат повеќе негови писма:

1. По прошению некоторых славянофилов из Русских, о представлении своих мнении к улучшению Болгарского народа, — я, хотя и не нахожу себя способным на таковой предмет, однакож, и, не могши отказаться, осмеливаюсь, выполняя просьбу, выразить свои мнения: Во 1х, если желает сродственница наша Россия, иметь вечно союзницею Болгарию, которая не переставала и не перестанет надеяться на нее...

2. На Одеското Бугарско настоятелство от Константинъ Миладиновъ от Охритъ Прошеніе Знаено е на ваше родолюбство настоятелство, оти свекой родъ саде со свойотъ языкъ можитъ поборго да се просветитъ, и да се честитъ отъ другитѣ родове. Знайте уще колку нашата старна изгуби свойотъ языкъ, и колку ке останитъ назодъ отъ горна Бугариіа на ученіе-то, ако не заватитъ да се учитъ на Бугарскіотъ языкъ...

3. Его Превосходительству господину ректору Императорското Московското университета, действительному статскому советнику и кавалеру Аркадию Алексееву Альфонскому. Прошение Задунайского Болгарина Константина Миладинова...

4. Ваша превозвишеност и пресветлост! Пред неколку години Българските песни собрани, още много време ке стойеха закопани в неизвестност ако не беше високото Ваше участие. Ваша пресветлост глобоко почуствува, че народното образование йе найголемото ръчителство за благоденствието от народот; и нищо пред него не щадеещем, щедро ’секога и ’секяде помогна в полезни издавания и училищни потребности. При ’сите тие благородни стремления Ваша превозвишеност благоизволи да обърни внимание и на най-южните славяни българи и да покажит великодушното си участие в издаванието на това общеполезно сокровище...

Исто така еден од поетските текстови на Миладинов, "Грк и Бугарин", е напишан како диjалог, во коj Гркот бара од Бугаринот да биде Грк, а Бугаринот тврди дека никогаш нема да jа менува своjата народност, односно станува збор за пропаганда на бугарската национална идеjа:

Грк и Болгарин

Грк Болгарине, прост чоече,

Што тук стоиш, не се грчиш?

Немаш очи да не видиш

Колку славни се сторифме?

Погрчи се, ако сакаш

Да се славеjш и ти ко нас.

Болгарин А грки му, стар чоек,

Как ти текна тие сборои

Да ми велиш, да ми кажвиш?

Jа беф славен и прехвален

И пак сега сум Бугарин,

Ако сакат Бог милустив,

Ке си бидам пак прехвален.

Грк Болгарине, не разбервиш,

Jа ти вељам да се учиш

грцка книга префалена,

Тукидида, Еврипида,

Иродота и Пиндара...

Как ке чиниш ти без книга?

Твоjа книга ти си немаш

Да се сториш учен чоек.

Сакаj сега да се фалиш

Со нашите ученици.

Ако можиш, разбери ме,

Научи се грцка книга,

Да бидеме сите грци.

Болгарин Да се учам грцка книга!...

Коj се тие, што ми каза,

Тукидида, Еврипида,

Иродота и Пиндара,

Тие не се от нашите,

Ни дедо ми, ни прадедо.

Jазка тие не познаем.

Ако речиш ти за книги,

Имаф книга, пак ке имам.

Ела, грку, ти никога

Да не чекаш да се грча.

Грк Jа ти даам арна ука,

Зашт' ти сакам твое добро.

Пак ти вељат - погрчи се.

Ако искаш, ти се мољам,

Туку саде погрчи се.

Болгарин Немаj, грку, додеваj ми.

Пак ти реков, пак ти вељам,

Разбери се, не се грчjа,

Ако сакаш, бугари се.

"Българска възрожденска поезия", подбор и редакция Кирил Топалов, "Български писател", София, 1980, стр. 279-281.

Во врска со правилото за НГТ таа гледна точка требва да биде прикажана. Не сакам да оспорувам тврдењето дека Миладинов бил етнички Македонец, но во светлото на наведените извори е очигледно дека не може да се негира тоа што истиот се самоопределувал како Бугарин. Ако општоприфатливото решение е "или македонски - или бугарски", се сложувам со тоа. Поздрави, Бобан Крумески 03:11, 24 април 2009 (UTC)

brest-bot проверка на правопис

• Податотека наместо File, вики клучни зборови на македонски.

Ако имате забележано други синтаксни грешки кои многукратно се повторуваат низ страниците, можете да побарате истите со помош на ботот да се исправат.--Brest-bot (разговор) 11:03, 26 јули 2009 (UTC), управуван од Brest.