Проституција во Турција
Проституцијата во Турција е легална и регулирана. Секуларизацијата на турското општество овозможило проституцијата да постигне правен статус во текот на почетокот на 20 век. Познати како „општи куќи“ (genelevler) во земјата, борделите мора да добиваат дозволи од владата за да можат да работат. За возврат, регулаторните агенции издаваат лични карти на сексуални работници кои им даваат права на бесплатна медицинска нега и други социјални услуги.[1] Сепак, многу локални самоуправи имаат политика да не издаваат нови регистрации, а во некои градови, како што се Анкара и Бурса, борделите се срушени со судски налог.
Според истражувањето на професорката Дона М. Хјуз, најголемата група странски жени вклучени во проституција во Турција се украинските сексуални работнички.[2][3]
правен статус
уредиПроституцијата во Турција е регулирана според членот 227 од Турскиот кривичен законик (Закон бр. 5237).[4] Промовирање проституција се казнува со затвор од два месеци до четири години. Законот за пасоши [5] забранува влез во Турција заради проституција.
Борделите (Genelev) се легални и лиценцирани според здравствените закони кои се занимаваат со сексуално преносливи инфекции.[6] Жените треба да бидат регистрирани и да добијат лична карта во која се наведени датумите на нивните здравствени проверки. Задолжително е за регистрирани проститутки редовно да се вршат здравствени контроли за сексуално преносливи болести, а употребата на кондоми е задолжителна.[7] На полицијата и е дозволено да ја проверат автентичноста на регистрираните проститутки за да утврдат дали се испитани правилно и да се осигурат дека ги гледаат здравствените власти доколку не го сторат тоа. Сепак, мажите не можат да се регистрираат според оваа регулатива. Меѓутоа, повеќето проститутки се нерегистрирани, бидејќи локалните самоуправи направиле политика да не издаваат нови регистрации.[8][9]
Другите регулативи што влијаат на проститутките во Турција вклучуваат Закон за прекршоци, член 32. Сепак, примената на овој закон била доста контроверзна.[10] Во некои градови, како што се Анкара и Бурса, борделите се срушени со судски налог.[11][12]
Нелегална проституција
уредиНелегалната проституција е класифицирана како работење во бордел без да има лиценца, да биде проститутка без да има здравствени прегледи, да биде проститутка без да има лиценца или да биде проститутка без да биде регистрирана. Вршење на незаконска проституција се казнува со максимум 1 година затвор.
Стрип-клубови
уредиСтрип-клубовите се присутни во Турција. Стрип-клубовите исто така мора да имаат лиценца, а стриптизетите мора да бидат регистрирани и да имаат редовни здравствени прегледи. Сите лица кои влегуваат во стриптиз-клубови мора да имаат најмалку 18 години.
Права на сексуални работници
уредиВо 2008 година, активисти и сексуални работници во Турција објавиле дека работат на проект за формирање на првиот синдикат на сексуални работници во Турција.
Демографија
уреди| Предмет | Податоци за попис |
|---|---|
| Бројот на проститутки | 100 000 |
| проститутки се регистрирани во 56 бордели кои работат | 3.000 |
| проститутки регистрирани во полицијата | 15 000 |
| жени кои чекаат да добијат лиценци | 30 000 |
| возраст на проституција | помеѓу 18 и 40 година |
| годишен обрт | 3-4 милијарди долари |
Наводи
уреди- ↑ Craig S. Smith (26 June 2005). „Turkey's Growing Sex Trade Snares Many Slavic Women“. The New York Times.
- ↑ Donna M. Hughes (2010). „The "Natasha" Trade: The Transnational Shadow Market of Trafficking in Women“. Во Leonard Territo, George Kirkham (уред.). International Sex Trafficking of Women & Children: Understanding the Global Epidemic. Political Science. Looseleaf Law Publications. стр. 128. ISBN 978-1-932777-86-4.
- ↑ James O. Finckenauer (2007). „The Problem of Human Trafficking“. Mafia and Organized Crime. True Crime. London: Oneworld Publications. стр. 153. ISBN 978-1-85168-526-4.
- ↑ „Turkish Penal Code (Türk Ceza Kanunu)“. Архивирано од изворникот на 2016-05-11. Посетено на 2021-04-14.
- ↑ Passport Law, No. 5682 (Pasaport Kanunu)
- ↑ „Genel Kadinlar Ve Genelevleri̇n Tabi̇ Olacaklari Hükümler Ve Fuhuş Yüzünden Bulaşan Zührevi̇ Hastaliklarla Mücadele Tüzüğü“ [General Regulations regarding Brothels and Prostitution and the Fight Against Venereal Disease No: 30/03/1961 - 5/984]. Ministry of Justice of the Republic of Turkey (турски). Архивирано од изворникот на 1 March 2011.
- ↑ Özaşçılar, Mine; Ziyalar, Neylan (2015). „Framing Prostitution in Turkey: News Media Coverage of Prostitution“ (PDF). International Journal of Criminal Justice Sciences (IJCJS). Архивирано од изворникот (PDF) на 2018-07-16. Посетено на 16 July 2018.
- ↑ US State Department Human Rights Reports: Turkey 2002
- ↑ Turkey's sex trade entraps Slavic women. New York Times June 27 2005
- ↑ Yolda bekleyenin amacı fuhuş mu, kim bilecek? NTVMSNBC July 1 2007
- ↑ „Ankara genelevinde yıkım sürüyor“. T24. 24 September 2010. Архивирано од изворникот на 12 September 2012.
- ↑ „Kamulaştırılan genelevlerde yıkım. Posta Sept 24 2010“. Архивирано од изворникот на 2016-03-05. Посетено на 2021-04-14.
- ↑ Zaharie, Cristian Giuseppe Ph.D. „The legal regime of prostitution on the Muslim countries“ (PDF). Romanian-American University. Посетено на 16 July 2018.