Преславска книжевна школа

Преславската книжевна школа е прва книжевна школа во Бугарија, основана од страна на кнезот Борис I во 885 или 886 во главниот град Плиска. Се смета дека нејзиниот главен центар била Големата базилика во Плиска. Во 893 Симеон I го преместил седиштето на школата во новата бугарска престолнина Преслав.[1]

Царската резиденција во Преслав

Во некои историчари, Преславската книжевна школа ја сметаат за трет универзитет во светот - по Магнаурската школа во Цариград и Ал-Карауин во Фес Мароко).

Преславската книжевна школа е најзначајниот книжевен и културен центар во Бугарија и во целиот словенски свет до согорувањето на Преслав од византискиот цар Јован I Цимиски во 972. Меѓу истакнатите тогашни словенски црковсни дејци и просветители кои работеле во таа школа, се Наум Охридски (до 893), Константин Преславски, Јован Егзарх, Црноризец Храбар.

Школата била и центар на преведувачка активност, особено на византиски автори, како и на создавањето на поезија, сликарство и цртање керамика. Најверојатно таа одиграла важна улога во создавањето на кирилицата, бидејќи најстарите текстови на кирилица се пронајдени во областа на Преслав.

Наводи

уреди
  1. Curta, Florin, Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250 (Cambridge Medieval Textbooks), Cambridge University Press (September 18, 2006), pp. 221-222

Поврзано

уреди