Википедија

Опел Мока

Опел Мока — кросовер од типот SUV, кој се произведува од страна на германскиот производител на автомобили Опел од 2012 година. Продажбата започнала со моделот на година 2013 година, кон крајот на 2012 година[4]. Мока се произведува и во Бупијонг, Јужна Кореја и Сарагоса, Шпанија. Во 2016 година, моделот бил преименуван во Мока X. Исто така се продава и под брендот Воксхал во Велика Британија, и како Буик Енкор во Северна Америка и во Кина. Варијанта на Мока во Северна Америка е и Шевролет Тракс[2].

Опел Мока X
ПроизведувачОпел
Познат и какоВоксхал Мока (Обединето Кралство)
Буик Енкор (Северна Америка и Кина)
Производство2012–2019
Год. на модел2013–денес
Склопување
Класакросовер
Вид каросерија5-врати, 3-врати, 2-врати, SUV
ПлатформаПлатформа GM Gamma
Мотор
Пренос
  • 5-брзини (рачно)
  • 6-брзини
  • 6-брзини GM 6T40 (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,555 mм (100.6 ин)
Должина4,280 mм (168.5 ин)
Ширина1,775 mм (69.9 ин)
Висина1,646 mм (64.8 ин)
Нетоварена тежина1,293 kg (2,851 lb) (2WD)
1,386 kg (3,056 lb) (4WD)
СродниШевролет Спарк
Шевролет Авео
Шевролет Тракс[2]
КонструкторКарстен Ангенхејстер [3]

Опел и Воксхал

уреди

Мока е позициониран под Антара и Зафира Турер во поставата на Опел и е достапна и во верзиите на предни тркала и со погон на четири тркала. Името Мока потекнува од мали, кружни зрна кафе од сортата Арабика.

Мока е заснована на платформата на ГМ „Гама II“. Откако бил воведен моделот, Мока бил понуден со три мотори: бензинец 115 КС (85 kW; 113 КС) 1.6 литри, 140 КС (103 kW; 138 КС) 1,4 литарски турбо бензинец и 130 PS (96 kW; 128 КС) 1,7 литарски дизел[5][6].

Други бензински и дизел мотори биле понудени подоцна, вклучително и 152 КС (112 kW; 150 КС) 1,4 литарски турбо бензинец со директно вбризгување со старт/стоп функција воведена за модел 2016 година.

Мотори

уреди

Повеќето мотори се стандардни со пет брзини (само 1,6 литарски MPI бензински мотор) или шест брзински рачен менувач, со што технологијата Stop/Start започнала уште во 2014 година. Шест брзинскиот автоматски менувач со активен режим е опционално достапен за бензински и дизел мотори, вклучително и 1.4 литарски MPI Турбо бензински и 1,7 литарски дизел мотори CDTI и за моделите FWD и AWD.

Технологија Stop/Start на возила со автоматски менувачи за првпат се појавила со воведување на новиот, помоќен (112 kW; 150 КС), B14XFT 1.4 литарски мотор надиректно вбризгување.

На пазарот во Русија е достапна верзија со 1,8 литарски бензинец A18XER (корејска ознака F18DA). Автомобилите за рускиот пазар биле произведувани во Калининград, Русија од Автотор, а подоцна и од Унисон (Минск, Белорусија) во 2015 година[7]. Во октомври 2014 г. спецификациите на моторот во следниве табели се од Прирачникот за сопственици на Опел за 2013, 2015 и 2018 година[8][9][10].

Бензин
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи ID код CO2 емисија(g/km) Години
1.4L VVT MPI Turbo I4 1364 cc 140 PS (103 kW; 138 hp) at 4900-6000 rpm 200 N•m (148 lb•ft) at 1850-4900 rpm A14NET B14NET 153 2013–
1.4L VVT DI Turbo 1399 cc 152 PS (112 kW; 150 hp) at 4900-6000 rpm 235 N•m (173 lb•ft) at 1850-4900 rpm B14XFT 155 2016–
1.6L VVT MPI 1598 cc 115 PS (85 kW; 113 hp) at 6200 rpm 155 N•m (114 lb•ft) at 4000 rpm A16XER B16XER 139 2013–
1.8L VVT MPI 1796 cc 140 PS (103 kW; 138 hp) at 6200 rpm 178 N•m (131 lb•ft) at 3800 rpm A18XER 225 (FWD, MT5), 257 (AWD, AT6) 2013–
Дизел
Модел Мотор Зафатнина Сила Вртежи ID код CO2 емисија(g/km) Години
1.6L CDTI ecoFLEX I4 1598 cc 110 PS (81 kW; 108 hp) at 4000 rpm 300 N•m (221 lb•ft) at 2000–2250 rpm B16DTN B16DTU 114-109 2015–
1.6L CDTI Turbo ecoFLEX 1598 cc 136 PS (100 kW; 134 hp) at 3500-4000 rpm 320 N•m (236 lb•ft) at 2000–2250 rpm B16DTH 109-119 2015–
1.7L CDTI ecoFLEX 1686 cc 130 PS (96 kW; 128 hp) at 4000 rpm 300 N•m (221 lb•ft) at 2000-2500 rpm A17DTS 120-129 2013–15

Втора генерација

уреди
Втора генерација
 
ПроизведувачОпел (Stellantis)
Познат и какоВоксхал Мока (Обединето Кралство)
Производство2020-денес
СклопувањеФранција: Поаси [11]
ПлатформаPSA CMP (EMP1)
Мотор
Пренос
  • 6-бртзини (рачно)
  • 8-брзини (автоматско)
Меѓуоскино раст.2,557 mм (100.7 ин)
Должина4,151 mм (163.4 ин)
Ширина1,791 mм (70.5 ин)
Висина1,531 mм (60.3 ин)
Нетоварена тежина1,195–1,220 mм (47.0–48.0 ин)
Електричен досег322 kм (200 ми) (WLTP)
СродниОпел Корса F
Пежо 2008 II
Пежо 208 II

Втората генерација на Мока била претставена на 24 јуни 2020 година. Автомобилот бил заснован на заедничката модуларна платформа на PSA Group, и достапен со електрична верзија наречена Mokka-e[12]. Верзијата со мотор со внатрешно согорување била претставена на 2 септември 2020 година[13]. Постојат три опции за мотор, вклучително и 1,2-литарски турбополнач со три цилиндри бензинец со моќност од 100 PS (74 kW; 99 khp) и 205 N⋅m (151 lb⋅ft) вртежен момент со 6-степен рачен менувач, 1,2-литарски турбо со моќност од 130 PS (96 kW; 128 khp) и 230 N⋅m (170 lb⋅ft) вртежен момент во комбинација со стандарден 6-степен рачен или 8-степен автоматски пренос. Додека единствениот дизел мотор што се нуди е 1,5-литарски мотор со четири цилиндри, номинален 110 КС (81 kW; 108 КС) и 250 N⋅m (184 lb⋅ft) вртежен момент, понуден исклучиво со 6-степен рачен менувач[14]

  •  
    Опел Мока
  •  
    Внатрешност

Продажба

уреди
Календарска година Европа[15]
2012 5,475
2013 70,768
2014 127,437
2015 163,246
2016 164,340
2017 169,886
2018 120,537
2019 79,693

Наводи

уреди
  1. ↑ "Opel Mokka rolls off the production line in Zaragoza Архивирано на 17 февруари 2017 г.". Opel. 12 September 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 „New Chevrolet Trax Small Crossover is the Buick Encore's Global Twin, will Debut in Paris - Carscoop“. Carscoop.blogspot.com. 14 May 2012. Архивирано од изворникот на 2012-07-24. Посетено на 14 July 2012.
  3. ↑ „Kompakte Maße, großer Auftritt“. Vauxhall-Blog. 9 February 2012. Архивирано од изворникот на 2014-07-22. Посетено на 14 July 2012.
  4. ↑ „2013 Vauxhall-Mokka“. WorldCarFans. January 2012. Посетено на 10 January 2012.[мртва врска]
  5. ↑ „All-New Opel Mokka: Compact in Size, Big in Attitude“. Media: Europe. Adam Opel AG. 10 January 2012. Архивирано од изворникот на 2012-03-28. Посетено на 16 May 2012.
  6. ↑ Hudson, Paul (11 January 2012). „Vauxhall Mokka SUV breaks cover“. The Telegraph. London. Посетено на 13 February 2012.
  7. ↑ "Opel Mokka Архивирано на 28 јуни 2017 г.". Wroom.ru.
  8. ↑ Engine Data, 2013 Opel Owner's Manual, p. 195
  9. ↑ Engine Data, 2015 Opel Owner's Manual, p. 205
  10. ↑ Engine Data, 2018 Opel Owner's Manual, Engine Data, pp. 227,228
  11. ↑ https://www.carscoops.com/2019/02/psa-produce-new-2020-opel-mokka-x-france-confirms-ev-variant/
  12. ↑ Padeanu, Adrian. „2021 Opel Mokka Revealed As EV With Sharp Looks, Massive Changes“. Motor1.com (англиски). Посетено на 2020-06-24.
  13. ↑ „Opel And Vauxhall Debut 2021 Mokka In All-Electric Guise With 200-Mile Range“. Carscoops (англиски). 2020-06-24. Посетено на 2020-06-24.
  14. ↑ Mihalascu, Dan. „Opel And Vauxhall Reveal 2021 Mokka's ICE Lineup, Sporty GS Line / SRi Trim“. Carscoops. Посетено на 2020-09-03.
  15. ↑ „Opel / Vauxhall Mokka European sales figures“. carsalesbase.com (англиски). 2014-01-29. Посетено на 2020-10-26.

Надворешни врски

уреди
 
 
   Ризницата има содржини поврзани со:
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Опел_Мока&oldid=5297964“