Национален парк Те Уревера

Националниот парк Те Уревера (англ. Te Urewera National Park) — поранешен национален парк во Нов Зеланд и најголемиот од четирите на Северниот Остров. Зафаќа површина од околу 2.127 км2, и се наоѓа североисточно од регионот Хоков Залив.

Национален парк Те Уревера
Te Urewera National Park
МСЗП — Категорија II (национален парк)
Местоположба на Национален парк Те Уревера Te Urewera National Park
Местоположба на Национален парк Те Уревера Te Urewera National Park
Карта на Нов Зеланд
МестоХоков Залив
Најблизок градГизборн
Површина2127 км2
Воспоставен(а)1954
Управно телоСлужба за заштита на природата

Областа е прогласена за национален парк на 28 јули 1954 г, сочинувајќи се од сливното подрачје на езерата Ваикаремоана, Ваикареити и други крунски резервати, а во 1957 кон паркот се придодадени и сите крунски земјишта северно од Руатахуна, со дополнителни 1.350 км2. Паркот е прошируван и во 1962, 1975 и 1979 г. со помали додавки и менување на границите во периодот меѓу тие години.

Во паркот не е вклучено езероското дно и маорските енклави. Круната го издава езерското дно под наем, кое е под управа на Службата за заштита на природата.

Те Уревера е роден крај на племето Тухое. Заради географската изолација, овој бил еден од последните региони кои потпаднале под британска власт за време на колонизацијата во XIX век. Маорскиот водач Те Кути во бегство се засолнил кај ова племе, и со нив склучил сојуз.

Името на паркот доаѓа од маорските зборови „уре“ што значи пенис и „вера“ што значи изгорен, па така името би се превело како „изгорен пенис“. Ова се однесува на една маорска приказна за еден главатар кој спиејќи се превртел и се стркалал во логорски оган, и така умрел.

Природознание

уреди

Паркот е дом на најразновидна флора и птици. Од пониската вегетација мошне распространет е крунскиот папрат (Blechnum discolor).[1] Во паркот живеат сите птици присутни на Северниот Остров освен веката.[2]

Наводи

уреди

Белешки

уреди
  1. C. Michael Hogan. 2009
  2. Служба за заштита на природата на Нов Зеланд. 2009

Надворешни врски

уреди