Мануил Ивец
Мануил Ивец (11 век) — македонски благородник од познатата фамилија Ивец, роднина на прочуениот Самуилов војсководец Ивец, војсководец на Петар Делјан.[1][2]
Направил кариера на византискиот дворец, припаѓал на кругот на најдоверливите луѓе на царот Михаил IV (1034–1041). За време на востанието на Петар Делјан (1040–1041), пребегал од Солун[2] и им се придружил на востаниците. Имал видна улога во востаничкото движење и во одбраната на ослободените македонски територии. При крајот на востанието, ја организаирал одбраната на Пелагонија, на Плетвар подигнал дема (дрвена пречка) за да го спречи напредувањето на Византијците. Демата била разурната, а тој бил заробен.[1][2]