Максим II Цариградски
Максим II Цариградски — Вселенски патријарх од јуни до декември 1216 година. Тој бил опат во манастирот Акоиметои и бил исповедникот на микејскиот цар Теодор I пред да стане патријарх. Георги Акрополит и Ксантопулос се особено критични спрема Максим, велејќи дека истиот бил необразован[1] и дека единствената причина поради кој е прогласен за патријарх била интригата во женскиот дел на палтата. Акрополит пишува дека тој „ги посетувал дамите во женските одаи и тие го посетувале него, ништо друго не го прославило толку како ова.“[2] Максим бил патриајрх во прогон бидејќи во тој период седиштето било окупирано од страна на Латинскиот патријарх, а неговото седиште било во Никеја. Тој починал во служба само 6 месеци по устоличувањето.
Наводи
уреди| Духовни титули | ||
|---|---|---|
| Претходник Теодор II |
Цариградски патријарх Прогонет во Никеја 1216 |
Наследник Мануил I |
 | Оваа биографска статија статија личност од Византија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
 | Оваа статија поврзана со православен епископ е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |