Максим II Цариградски

Максим II ЦариградскиВселенски патријарх од јуни до декември 1216 година. Тој бил опат во манастирот Акоиметои и бил исповедникот на микејскиот цар Теодор I пред да стане патријарх. Георги Акрополит и Ксантопулос се особено критични спрема Максим, велејќи дека истиот бил необразован[1] и дека единствената причина поради кој е прогласен за патријарх била интригата во женскиот дел на палтата. Акрополит пишува дека тој „ги посетувал дамите во женските одаи и тие го посетувале него, ништо друго не го прославило толку како ова.“[2] Максим бил патриајрх во прогон бидејќи во тој период седиштето било окупирано од страна на Латинскиот патријарх, а неговото седиште било во Никеја. Тој починал во служба само 6 месеци по устоличувањето.

Наводи

уреди
  1. Xanthopoulos (PG 147.465b)
  2. George Akropolites (Ruth Macrides, ed). The History. Oxford: University Press, 2007. Pp. 159-161.
Духовни титули
Претходник
Теодор II
Цариградски патријарх
Прогонет во Никеја

1216
Наследник
Мануил I