Лугбарска митологија

Лугбара живеат во североисточниот дел на Демократска Република Конго, северозападниот дел на Уганда и Јужен Судан и културно се поврзани со Азанде и Мангбету на северозапад.

Општествен контекст

Тие во најголем дел се земјоделци кои одгледуваат житни култури и чуваат малку добиток. Нивната земја е на околу 4.000 метри надморска височина, добро напоена и плодна. Лугбара имаат политичко нецентрализирано општество во кое традиционалното овластување го држат старешините на мали патринични лози. Таквите лоза се основи на локалните населби и се поврзани во сегментарен систем на лоза од класичен вид. Над старешините, ритуалниот и политичкиот авторитет го вршат творците на дождови, по еден од секој клан, а повремено и пророци. Тука колонијалното владеење го основале Белгијците во 1900 година и Британците во 1914 година. Во 50-тите години на минатиот век, кога беше извршено главното антрополошко истражување, масата на луѓе се придржувала до традиционалната религија. Оттогаш многу нешта се променети, традиционалниот систем на лоза е сериозно ослабен, а култите поврзани со него ја изгубиле својата важност.^[1]

Верувања

Во митологијата на Лугбара, Адроа се појавува и во добар и во лош аспект. Тој бил бог создател и се појавил на Земјата како човек кој бил на умирање. Бил прикажан како многу висок бел човек со само една половина од телото, недостасува едно око, една нога итн. Неговите деца биле наречени Адроази.

Традиционален танц на Лугбaра

Адро/Адроа

Врховниот Бог и Творец, кој - како и многу други африкански богови - имал два аспекта. Затоа, тој всушност бил двата бога: Адроа и Адро. Адроа (или Адронга) бил богот на небото и бил трансцендентен - над границите на искуството и знаењето - и оддалечена од човештвото. Адроа се сметал за ониру, „добро“. Адро беше земски бог - постоечки во рамките на реалноста - и близу до човештвото. Се сметале за онзи, „лош“; неговите деца биле адроанзи (Адро онзи, буквално „лош бог“) и се поврзувале со смртта. За да имаат корист од Адро, луѓето му жртвувале деца. Подоцна, овните биле замена за децата како жртви. Адроа ги создаде првите маж и жена - пар близнаци, Гборогборо и Меме. Меме ги родила сите животни, а потоа и уште еден пар машко-женски близнаци. Овие први сетови близнаци не биле баш човечки; тие имаа натприродна моќ и можеа да извршуваат магични дела. По неколку генерации на машко-женски чудесни близнаци, се родиле херој-предците Јаки и Дрибиду. За нивните синови се вели дека се основачи на денешните кланови Лугбара.^[2]

Адроази

Адроазите биле богови на природата на специфични реки, дрвја и други свети диви области. Ноќе, ги следеле луѓето и ги заштитувале од животни и бандити сè додека овие не погледнат зад себе за да се осигураат дека се следени од Адроазите. Ако го сторат тоа, Адроазите ги убивале. Тие ги јаделе луѓето што ги убивале.^[2]

Херои-предци

Бог го создал Гборогборо („лицето што доаѓа од небото“) и една жена по име Меме („личноста која дошла сама“). Меме родила момче и девојка кои пак произвеле машки и женски пар. Имињата и бројот на генерациите се разликуваат според различни митови. Некои митови велат дека браќа и сестри немале сексуални односи, туку жените се породиле откако крвта од коза ќе се истурела на нозете симболизирајќи ја менструацијатата. Лугбара веруваат дека зачнувањето станува три до четири дена по менструацијата. Сето ова се случило на местото наречено Лоло од Лугара, некаде во Јужен Судан.

Последниот пар браќа и сестри ги создале двајцата предци-јунаци, Јаки и Дрибиду („влакнестиот“) кои дошле во сегашната земја Лугбара и родиле многу синови (основачи на сегашните кланови). И двајцата херои можеле да изведуваат натприродни и магични подвизи. Јаки умрел на планината Лиру додека Дрибиду умрел на планината Ети (Вати) во Терего каде што живеел. Неговото друго име било Бањале („Јадач на мажи“) затоа што ги јадел своите деца сè додека не бил откриен и истеран од неговиот дом на источниот брег на Нил. Тој многу уживал да јаде човечки црн дроб.

Ритуали и жртвување

Степенот на културна варијација од еден до друг клан Лугбара е толку голем што се чини дека нема фиксни облици на ритуално однесување поврзани со жртвувањето, ниту многу општо прифатени погледи за целите на овие однесувања. Лугбара градат многу светилишта во и во близина на нивните домови, на кои им се даваат жртви на мртвите и на многу видови духови. Тука е опфатен проблемот со врската помеѓу облиците на обредување, болест, грев и континуирано реструктуирање на нарачаните општествени односи. Бидејќи живите лица (освен повикувачите на дождови или пророците) не можат директно да контактираат со божјиот дух, тие мора да побараат од мртвите да го сторат тоа. Во сите овие обреди, се прави осветување на жртвата со помош на зборови.^[3]

Поврзано

Лугбарски јазик
Лугбара (народ)

Наводи

Middleton, J. (1960). Lugbara religion; ritual and authority among an East African people. London: Published for the International African Institute by the Oxford University Press. Reprinted 1999; ISBN 978-0-85255-284-1.

↑ „Lugbara Religion | Encyclopedia.com“. www.encyclopedia.com. Посетено на 2020-08-21.
↑ ^2,0 ^2,1 „Adroa – Occult World“ (англиски). Посетено на 2020-08-21.
↑ Middleton, John (1979-09-01). „Rites of sacrifice among the Lugbara“. Systèmes de pensée en Afrique noire (англиски) (4): 175–192. doi:10.4000/span.475. ISSN 0294-7080.

[1] „Lugbara Religion | Encyclopedia.com“. www.encyclopedia.com. Посетено на 2020-08-21.

[:0-2] 2,0 ^2,1 „Adroa – Occult World“ (англиски). Посетено на 2020-08-21.

[3] Middleton, John (1979-09-01). „Rites of sacrifice among the Lugbara“. Systèmes de pensée en Afrique noire (англиски) (4): 175–192. doi:10.4000/span.475. ISSN 0294-7080.

[1]

[2]

[3]