Лапити

Лапити (грчки јазик|Λαπίθες) во старогрчката митологија било племе кое во прво време се населило на север на Тесалија, а потоа се проширило кон југ до Пелопонез и на исток до Родос и Крит.

Лапит и кентаур: метопа од Партенон.

Потекло на поимот

Името Лапити можеби потекнува од зборот lapicidae што значело „парче кремен“.

Митологија

Лапити се споменуваат како јунаци кои учествувале во кентауромахија, ловот на Калидонскиотвепар и походот на Аргонаутите. Главни јунаци биле Кенеј и Пиритој, а многу подоцнежни хероји и членови на угледни семејства потекнувле токму од оваа племе. Според Диодор и Хомеровата „Илијада“, предок на Лапити бил Лапит, синот на Аполон и Стилба, брат на кентаурите. Бил оженет со Орсинома, со која ги имал синовите Форбант, Триоп и Перифант.

У уметности

Најчесто се прикажувани во кентауромахија. Една од најзначајните градби во Алтис, храмот на богот Зевс има мермерни украси, кои помеѓу останатото ја прикажуваат и борбата на Лапитите и Кентаурите во присуство на богот Аполон.