Лангобардија

Лонгобардија бил византиски израз за територии контролирани од Ломбардите во Италија. Во 9 и 10 век, тоа било исто така името на византиската воено-цивилна покраина (или тема) позната како Тема Лонгобардија, сместена во југоисточна Италија.

Карта на византиските теми во Италија (околу 1000 година)

Историја

Терминот традиционално се користел за ломбардските имоти од хроничарот Теофан Исповедник кој разликувал "Голема Лонгобардија" и "Мала Лонгобардија", која ја сочинувала јужна Италија, со ломбардските војводства на Беневенто, Сполето, Салерно и Капуа, византиските поседи и градските држави (Неапол, Гаета и Амалфи) под византиска управа.

Во најстрога и најтехничка смисла, името се однесувало на покраината (тема) која го опфаќала италијанскиот регион Апулија и делови од Базиликата, со Бари како главен град. Неговото потекло и еволуција не се сосема јасни. По еден век на речиси целосно отсуство од работите на италијанскиот полуостров, Византија уште еднаш почнала активно да интервенира за време на Василиј I Македонецот, чија западна политика имала за цел да го расчисти Јадранското Море од Сараценските насилници, повторно да воспостави византиската доминација над Далмација и повторно да ја прошири византиската контрола над делови од Италија. Во овој процес, Отранто бил одземен од Сарацените во 873 година, а во 876 година Византијците го презеле Бари, кој бил заробен од неговите владетели во Сарацентот во 871 година од страна на Лудвиг II Италијански. Веројатно во овој момент биле поставени основите на подоцнежната тема, можеби во форма на подредена поделба на темата на Цефаленија.

Походот на Никофор Фока Постариот во средината на осумдесеттите години на минатиот век и на неговите наследници, во голема мера ја проширија областа под византиска контрола, која ги вклучуваше Калабрија, Апулија и Базиликата. Дури и Беневенто, центарот на ломбардската моќ во јужна Италија, бил заробен во 891 година. Првата референца за Лонгобардија како тема датира точно токму овој пат, но прво се чини дека се администрира заедно со други европски теми на Византија: во 891 првиот познат стратег (воен гувернер) на Лангобардија, Симбатикс, исто така беше гувернер на Македонија, Тракија и Цефаленија, а неговиот наследник Георг ја администрирал Лангобардија заедно со нејзината матична тема, Цефаленија. Во 938 и 956 година, исто така се појавува обединета со темата Калабрија, иако времетраењето на ова спојување е нејасно. Во секој случај, по 965 година, двете теми биле трајно обединети во новиот Залив на Италија, со седиштето на Катион повторно во Бари.

Варангиската гарда се сметала за дел од византиската армија во неколку походи во областа, позната како Лангбардланд.

Список на стратегии

• Грегориос (876)
• Прокопиј (880)
• Стефан Максентиос (882-885)
• Никефорос Фокас (885-886)
• Теофилактос (886-887)
• Константин (887-888)
• Георгиос Патрикиос (888-891)
• Симбатикос Протоспатхариос (891-892)
• Георгиос Патрикиос (892-894)
• Барсакиос (894-895)
• Мелисенос (899-905)
• Јоанкиос Протоспатариос (911)
• Николас Епингелс (914-915)
• Урсилео (починал 921)
• Анастасиос (928 × 936)
• Базилос Кладон (938)
• Лимногалактос (940)
• Пасхалиос Протоспатхариос (943)
• Малакинос (околу 950)
• Маријанос Аргирос (955-962)
• Никефорос хексакионити (965)

Лангобардија како мотив во уметноста

• „Лонгобарди“ - песна на полскиот поет Збигњев Херберт.