Ирена Веисаите (9 јануари 1928 - 11 декември 2020 година) била литвански театарски научник, интелектуалец и активист за човекови права . Таа била наградена со Гете медал во 2012 година за нејзиниот придонес во културната размена меѓу Германија и Литванија.[1]

Ирена Веисаите
Веисаите, јуни 2009 година
Роден(а)9 јануари 1928(1928-01-09)
Kaunas, Lithuania
Починал(а)11 декември 2020(2020-12-11) (возр. 92)
Вилнус, Литванија
НационалностЛитвански
ЗанимањеТеатарски научник и активист за човекови права
Познат(а) поНаграден Гете медал, 2012 година
СопружникГригори Кроманов

Животот и кариерата

уреди

Веисаите бил литвански Евреин . Таа е родена во Каунас и го преживеала холокаустот . Докторирала во Ленинград во 1963 година со дисертација за поезијата на Хајнрих Хајне и била предавач на учителскиот колеџ во Вилнус од 1953 до 1997 година. Таа исто така била шеф на културниот центар Томас Ман во Нида, Литванија.[1]

Таа била долгогодишен претседател на Фондацијата Отворено општество во Литванија .

Ирена Веисаите е наградена со бројни национални и меѓународни награди за нејзиното застапување за прекугранично помирување и дијалог, вклучително и во 2019 година титулата „Borderlander“ на годината од полската гранична фондација во Сејни, Полска, а во 2020 година Орден за заслуги на Сојузна Република Германија (Das Große Verdienstkreuz).

Таа била позната и по тоа што во својата работа му се обраќа на комунизмот, а во интервју за Дојче веле рече дека „Советите беа многу, многу лоши. Различно од нацистите, но не и подобро.“ [2]

Веисаите до неговата смрт беше во брак со естонскиот режисер Григори Кроманов . Таа починала од СОВИД-19 во Вилнус на 11 декември 2020 година, за време на пандемијата СОВИД-19 во Литванија, дваесет и девет дена помалку од нејзиниот 93-ти роденден.[3]

Наводи

уреди
  1. 1,0 1,1 „Goethe-Medaille - Goethe-Institut“. goethe.de. Посетено на Dec 11, 2020.
  2. „Überleben, um zu erzählen: Irena Veisaite | DW | 24.08.2012“. DW.COM. Посетено на Dec 11, 2020.
  3. „Mirė koronavirusu sirgusi teatrologė, literatūrologė Irena Veisaitė“. DELFI. Посетено на Dec 11, 2020.