Интонако
Интонако ― италијански поим за последниот, многу тенок слој малтер на кој е насликана една фреска. Гипсот е бојадисуван додека е уште влажен, за да се дозволи пигментот да навлезе во самиот интонако. Претходниот слој, наречен аричо (arriccio), е поставуван малку грубо за да направи влез за интонако и мора да се остави да се исуши, обично неколку дена, пред да се нанесе и бојадиса последниот многу тенок слој.[1] На италијански поимот интонако исто така е користен многу поопшто за обични ѕидни облоги од малтер во зградите.
Интонакото традиционално е мешавина од песок (со зрнести димензии помали од два милиметри) и врзувачка супстанција.
Видови интонако
уредиРазлични видови интонако се класифицирани врз основа на употребениот врзувачки материјал:
- Интонако на основа на вар, каде единствената врзувачка супстанција е хидрираниот вар
- Интонако вар/цемент, каде што врзувачкиот елемент е мешавина од хидрирана вар со портланд цемент, со мнозинство вар
- Интонако цемент/вар, каде што врзувачкиот елемент е мешавина од хидрирана вар и портландски цемент, со мнозинство портландски цемент
- Интонако со основа од гипс, каде што врзувачкиот елемент е исклучиво гипс
Песокот што е користен во интонакото може да биде варовник или силикат, земен од природен извор како река или од песок што се прашкасти.
Видови стабилизатори
уредиИнтонако може да се стабилизира со:
- Вар
- гипс
- Гипс на основа на калциум сулфат
- Цемент на основа на теракота
Наводи
уреди- ↑ Ugo Procacci, in Frescoes from Florence,pp. 15-25 1969, Arts Council, London, gives a full account of the process.