Википедија

Здравствени проблеми на музичарите

Музичарите можат да искусат голем број здравствени проблеми поврзани со практикувањето и изведувањето музика. Разликите во кариерата, занимањата и сценаријата на изведување претставуваат широк спектар на можни здравствени ефекти.

Здравствени услови

уреди

Најчестиот вид повреда кај музичарите е повредата на повторувачко напрегање. Истражување на оркестарски изведувачи покажа дека 64-76% имале значителни вакви напрегања.[1] Други видови мускулоскелетни нарушувања, како што синдромот на карпалниот тунел и фокална дистонија, се исто така чести.[2][3]

Не-мускулно-скелетни проблеми се:

  • Допирен дерматитис
  • Проблеми со слухот поради изложеност на гласна музика, губење на слухот, хиперакузија и диплакуза[4][5][6][7]
  • Дишевни нарушувања или пневмоторакс
  • Зголемен интраокуларен притисок
  • Гастроезофагеална рефлуксна болест
  • Психолошки проблеми како што е анксиозноста[2]

Тие исто така се изложени на зголемен ризик да имаат проблеми со устата и забите, што во некои случаи може да доведе до трајни повреди што ги спречуваат музичарите да настапуваат.[8]

Има мала доследност во здравствениот сектор за слух во однос на грижата за слухот на музичарите и обезбедувањето заштита на слухот.[9] Сепак, Американската академија за аудиологија објави консензус документ во врска со најдобрите практики за спречување на губење на слухот кај музичарите.[10]

Свирењето на месингов или дрвен дувачки инструмент го става музичарот на голем ризик. Инструменталисти на дрвени инструменти, во ретки случаи, страдаат од состојба позната како хиперсензитивен пневмонитис, познат и како „саксофонски бели дробови“, предизвикани од инфекција со егзофила. Се смета дека ова може да се случи ако инструментите не се исчистени правилно.

Ризиците за диџеите кои работат во ноќни клубови со гласна музика вклучуваат губење на слухот предизвикано од бучава и тинитус. Ноќните клубови постојано ги надминуваат безбедните нивоа на изложеност на бучава, со просечни нивоа на звук кои се движат од 93,2 до 109,7 dB. Постојаната изложеност на музика создава привремена и трајна звучна вонфункција за професионалните диџеи, со просечни нивоа од 96 dB, што е над нивото на кое заштитата на ушите е задолжителна за индустријата. Три четвртини од диџеите имаат тинитус и се изложени на ризик од теносиновитис во зглобовите и другите екстремитети. Свирките можат да траат 4-5 часа во ноќниот живот и угостителската индустрија; како резултат на тоа, постојат потенцијални усложувања од продолженото стоење, кои вклучуваат свиткување, проширени вени, кардиоваскуларни нарушувања, компресија на зглобовите и мускулен замор. Исто така, вообичаено е и другиот работен кадар да ги доживее овие, како што се шанкерите и кадарот за обезбедување.

Светската здравствена организација ја започнала иницијативата „Направете го слушањето безбедно“ како дел од одбележувањето на Светскиот ден на слухот на 3 март 2015 година.[11] СЗО објавиле светски стандард за места и настани за безбедно слушање како дел од Светскиот ден на слухот 2022 година.

Поврзано

уреди

Наводи

уреди
  1. ↑ Mitchell T (2010). Longyear S (уред.). „A painful melody: repetitive strain injury among musicians“ (PDF). Pittsburg State University. Архивирано од изворникот (PDF) на 2021-04-15. Посетено на 2024-01-22.
  2. ↑ 2,0 2,1 Heinan M (април 2008). „A review of the unique injuries sustained by musicians“. JAAPA. 21 (4): 45–6, 48, 50 passim. doi:10.1097/01720610-200804000-00015. PMID 18468369. S2CID 36408486.
  3. ↑ Blanco-Piñeiro, Patricia; Díaz-Pereira, M. Pino; Martínez, Aurora (2017). „Musicians, postural quality and musculoskeletal health: A literature's review“. Journal of Bodywork and Movement Therapies. 21 (1): 157–172. doi:10.1016/j.jbmt.2016.06.018. ISSN 1532-9283. PMID 28167172.
  4. ↑ „архивска копија“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2020-10-22. Посетено на 2024-01-22.
  5. ↑ Kardous CA, Themann CL, Morata TC, Reynolds J, Afanuh S (2015). „Workplace Solutions: Reducing the Risk of Hearing Disorders among Musicians“ (PDF). National Institute for Occupational Safety and Health. Посетено на 12 July 2016.
  6. ↑ Behar A, Chasin M, Mosher S, Abdoli-Eramaki M, Russo FA (2018). „Noise exposure and hearing loss in classical orchestra musicians: A five-year follow-up“. Noise & Health. 20 (93): 42–46. doi:10.4103/nah.NAH_39_17 (неактивно 1 август 2023). PMC 5926315. PMID 29676294.
  7. ↑ Di Stadio, Arianna; Dipietro, Laura; Ricci, Giampietro; Della Volpe, Antonio; Minni, Antonio; Greco, Antonio; de Vincentiis, Marco; Ralli, Massimo (2018). „Hearing Loss, Tinnitus, Hyperacusis, and Diplacusis in Professional Musicians: A Systematic Review“. International Journal of Environmental Research and Public Health. 15 (10): 2120. doi:10.3390/ijerph15102120. ISSN 1660-4601. PMC 6209930. PMID 30261653.
  8. ↑ Rodríguez-Lozano FJ, Sáez-Yuguero MR, Bermejo-Fenoll A (септември 2011). „Orofacial problems in musicians: a review of the literature“. Medical Problems of Performing Artists. 26 (3): 150–6. doi:10.21091/mppa.2011.3024. PMID 21987070.
  9. ↑ McGinnity, Siobhan; Beach, Elizabeth Francis; Mulder, Johannes; Cowan, Robert (2018). „Caring for musicians' ears: insights from audiologists and manufacturers reveal need for evidence-based guidelines“. International Journal of Audiology. 57 (sup1): S12–S19. doi:10.1080/14992027.2017.1405288. ISSN 1708-8186. PMID 29192525. S2CID 24276596.
  10. ↑ „Musicians and Music Industry“. Audiology (англиски). 19 ноември 2019. Архивирано од изворникот на 2020-10-22. Посетено на 13 October 2020.
  11. ↑ Shrivastava, SaurabhR; Shrivastava, PrateekS; Ramasamy, Jegadeesh (2015). „Joining hands with World Health Organization initiative Make Listening Safe“. Noise and Health (англиски). 17 (76): 173–174. doi:10.4103/1463-1741.155854. ISSN 1463-1741. PMC 4918650. PMID 25913558.

Надворешни врски

уреди
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Здравствени_проблеми_на_музичарите&oldid=5304348“