Звонко Стојановиќ

Звонко Стојановиќ Хаџипоп (р. 14 декември 1932 во Мостар) — поет, прозаист, писател за деца. Дипломирал на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје. Членува во Друшвото на писателите на Македонија од 1973 г.

Во 1996 г., Американскиот биографски институт од Роли, Северна Каролина нему и на неговиот брат Љубиша Стојановиќ (1936-2006) им доделува дипломи за личности од целиот свет за особени заслуги во современото општество и ги вклучува во Библиографска енциклопедија (VI изд. за 1997 година).

Добитник е на наградата „РТВ Скопје“ на СВП за книгата „Децата скакаат до сонцето“.

Дела

• „Децата јаваат на ѕвезди“ (поезија),
• „Децата скакаат до сонцето“ (поезија за деца, 1983),
• „Добрите говорат утре“ (поезија, 1972)
• „Годишно време љубов“ (роман, 1990)
• „Цветот нема страни“ (роман, 1995)
• „Виножитото ја докитува далечината“ (роман, 2000)
• „Прометеј приземјува пламен“ (роман, 2000)
• „Светлината создава сè“ (роман, 2000)
• „Најдрагите наидуваат надвременски“ (2013)