Жорж-Пјер Дибоа
Жорж-Пјер Дибоа (Локл, 6 февруари 1911 – Цирих, 7 јануари 1983)[1] – швајцарски архитект познат по своите индустриски градби и бруталистичка архитектура. Заедно со Јакоб Ешенмозер имале архитектонско биро од 1941 до 1953 година.
Животопис
уредиОткако студирал на ЕТХ Цирих под Вилијам Дункел и Ото Р. Салвисберг, каде што дипломирал во 1936 година, тој потоа бил на студиско патување во Грција и Турција од 1936 до 1937 година. Потоа работел во канцеларијата на Ле Корбизје до 1940 година. По враќањето во Швајцарија, работел за Салвисберг. По ненадејната смрт на Салвисберг на крајот на 1940 година, Дибоа ги здружил силите со Јакоб Ешенмозер, кого го запознал таму, и основале сопствено биро.[2] Дибоа направил проект за вила во близина на Лозана заедно со долгогодишна канцеларија од западна Швајцарија.[3] Дибоа и Ешенмозер ги добиле своите први големи проекти од братот на Дибоа, Албер, кој тогаш бил генерален директор во Саурер [4] [5] машинско претпријатие, кое станало еден од најголемите работодавци во Источна Швајцарија во 1950-тите. Меѓу другите проекти, Дибоа ја проектирал нивната деловна зграда,[6] работилницата за поправка на автомобили и кафетеријата.[7]
Во доцните 1950-ти, Дибоа и Ешенмозер изградиле станбена единица (Unité d'Habitation) за Саурер во стилот на Ле Корбизје,[8] и една деценија подоцна, изградиле уште две единици во Цирих-Афолтерн.[9]
Дубоа изградил и фабрика за преработка на овошје во Тургау.[10] Во 1960-тите, тие додадоа повеќе индустриски згради, вклучувајќи ја и фабриката за часовници Портескап (Portescap), експонирана бетонска зграда во бруталистички стил,[11] и објекти за пиварницата Кардинал во Фрајбург.
Избрани дела
уреди
- Вила, Прили 1941 година (со Переле и Стале, Лозана)
- Вила Таубер-Бовери, Баден, 1958
- Кардинал Пивара, Фрајбург 1962-65
- Вила Доминик фон Стренг, Хицлиген, Мауензе, 1963–64
- Фабричка зграда Портескап, Ла Шо-де-Фон 1963
- Реновирање на замокот, Мауензе 1960
- Вила Венгер, Сен Реми-ла-Рам 1970
- Унтерафолтерн II станбен блок, Афолтерн (Цирих) 1 970 [12] [13]
- Канцелариска зграда, Саурер АГ, Арбон 1942–43
- Погон за преработка на овошје, Унипектин, Ешенц 1944–45
- Кантина, Саурер АГ, Арбон 1945
- Центар за греење, Саурер АГ, Арбон 1945
- Работилница за поправка, Саурер АГ, Арбон 1946–47
- Вила Келер, Куснахт 1952
- Станбена зграда, Саурер АГ, Арбон 1959–60
Наводи
уреди- ↑ „Georges-Pierre Dubois“. www.emuseum.ch (англиски). Посетено на 2023-10-03.
- ↑ „www.archipicture.eu - Georges-Pierre Dubois“. www.archipicture.eu. Посетено на 2023-10-03.
- ↑ N.N. (1945), „Wohnhaus in Prilly bei Lausanne“, Schweizerische Bauzeitung, 126 (13): 146–148, doi:10.5169/seals-83732
- ↑ Max Eichenberger (2010-02-02). „Le Corbusiers Spuren in Arbon“. Tagblatt Online. St.Galler Tagblatt AG. Посетено на 2014-05-22.
- ↑ „HEARTBRUT | Saurer Tower, Geoges-Pierre Dubois“. HEARTBRUT (англиски). 2023-02-19. Посетено на 2023-10-03.
- ↑ N.N. (1944), „Bureaugebäude der A.-G. Adolph Saurer, Arbon: Architekten S.I.A. G.P. Dubois & J. Eschenmoser, Zürich“, Schweizerische Bauzeitung, 124 (1): 1, doi:10.5169/seals-53975
- ↑ N.N. (1948), „Neubauten der Aktiengesellschaft Adolph Saurer, Arbon“, Schweizerische Bauzeitung, 66 (26): 363–367, doi:10.5169/seals-56747
- ↑ N.N. (1963), „Wohnhochhaus in Arbon“, Bauen + Wohnen, 17 (3): 110–113, doi:10.5169/seals-331570
- ↑ N.N. (1972), „Wohnüberbauung Unter-Affoltern, Zürich“, Bauen + Wohnen, 26 (9): 414–416, doi:10.5169/seals-334455
- ↑ N.N. (1946), „Obstverwertungs-Anlage der Unipektin A.-G. in Eschenz“, Schweizerische Bauzeitung, 127 (5): 54–59, doi:10.5169/seals-83791
- ↑ N.N. (1948), „Portescap-Fabrik in La-Chaux-de-Fonds“, Werk, 55 (3): o. S.
- ↑ „Wohnsiedlung Unteraffoltern II“. MADE BY ARCHITECTS (англиски). Посетено на 2023-10-03.
- ↑ „Unteraffoltern II - References - Professor Adam Caruso - ETH Zürich“. Studio A. Caruso (англиски). Посетено на 2023-10-03.