Ерменски муфлон
| Ерменски муфлон | |
|---|---|
| |
| Ерменски муфлон | |
| Научна класификација | |
| Царство: | Animalia |
| Колено: | Хордови |
| Класа: | Цицачи |
| Ред: | Парнокопитни |
| Семејство: | Шуплороги |
| Потсемејство: | Козо-антилопи |
| Род: | Овци |
| Вид: | O. orientalis Блит, 1841 |
| Триномен назив | |
| O. o. gmelini | |
| Синоними | |
|
Ovis orientalis gmelinii | |
Ерменски муфлон[2] (ерменски: հայկական մուֆլոն, персиски: گوسفند وحشی ارمنی),[3] исто така познат како ерменска овца,[1] ерменска дива овца,[4][5] ерменска црвена овца,[6] or закавкаска овца[7] (Ovis orientalis gmelini) е загрозен вид на муфлони ендемски во Иран, Ерменија и Нахчиван (Азербејџан).[1]
Номенклатура
уреди
Ерменскиот муфлон првпат бил опишан во 1840 од Едвард Блит, кој го изедначил со "Orientalische Schaaf" (Ориентални овци) опишани од Самуел Готлиб Гмелин во 1774.[8][9][10]
Застапеност
уредиO. o. gmelini се среќаваат во северозападен Иран. Ерменските муфлони биле пренесени на островот Кабудан кај езерото Урмија во 1895 и 1906 од страна на еден од првите гувернери на Ирански Азербејџан.[11] Според научно истражување спроведено во 1970-тите на островот се докажало дека нивниот број се намалил од околу 3,500 во 1970 на 1,000 во 1973.[4] Во 2004, 1,658 ерменски диви овци биле избројани во Ангуранската заштитена област во иранската покраина Занџан.[12]
O. o. gmelini се среќаваат во покраината Сјуник во јужна Ерменија (и во помал број во провинциите Арарат и Вајоц Ѕор).[13][14] Според истражување во 2009 имало „едвај 200“ муфлони во Ерменија.[15]
Се проценува дека има од 250 до 300 муфлони во република Нахчиван на Азербејџан.[16]
Животна средина
уредиИранската црвена овца најчесто живее на отворен груб терен на средна или голема височина, каде најчесто ги населуваат карпестите ридови, ниските и планиски степи, карпестите полупустини и падините покриени со трева и алпските пасишта.
Летата ги поминуваат на најголема надморска височина, речиси до 6000 метри, точно под постојаниот снег. Во зима се спуштаат на пониски места, а често доаѓаат и во долините.
Живеат во мали или поголеми стада и во лето постарите мажјаци живеат сами или во одделни групи. Живеат и до 18 години.
Мерки за заштита
уредиO. o. gmelini се во категорија I на Црвениот список на МСЗП. Во Ерменија, нивно ловење е забрането од 1936. Започат е програм за одгледување во Зоолошкиот институт на Ерменија со цел да се прошири Косровскиот природен резерват, да се претвори Орбубадското светилижте во државна резерва, да се контролира добитокот и да се намали ловокрадството.[1] Од 2011, глобата за лов на ерменскиот муфлон во Ерменија е 3 милиони драми (речиси 8.000 долари).[17]
Во Иран, ловењето на O. o. gmelini е дозволено само со дозвола, надвор од заштитените области, помеѓу септември и февруари. Внатре во заштитените области, пасење на домашните животни е строго контролирано.[1]
Библиографија
уреди| „Ерменски муфлон“ на Ризницата ? |
- Ovsepian, L. A. (1987). „Случай обнаружения саркоцист у арменийских муфлонов (Ovis Orientalis Gmelini Blyth, 1841=Armeniana Nasonov) содержащихся в условиях неволи [Case of Sarcocysts Revelation in Armenian Moufflons (Ovis Orientalis Gmelini Blyth, 1841=Armeniana Nasonov), Kept under Conditions of Captivity]“. Biological Journal of Armenia (руски). Yerevan: Armenian National Academy of Sciences. 40 (9): 780–781. Архивирано од изворникот на 2015-07-15. Посетено на 2015-04-19.
- Valdez, R.; Cardenas, M.; Sanchez, Juan (February 1991). „Disruptive mating behavior by subadult Armenian wild sheep in Iran“. Applied Animal Behaviour Science. 29 (1–4): 165–171. doi:10.1016/0168-1591(91)90244-R. Архивирано од изворникот на 2021-07-24. Посетено на 2015-04-19.
Наводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Valdez, R. (2008) Ovis orientalis. The IUCN Red List of Threatened Species
- ↑ 2,0 2,1 Crabtree, Pam J.; Ryan, Kathleen; Campana, Douglas V., уред. (1989). Early Animal Domestication and Its Cultural Context. UPenn Museum of Archaeology. стр. 28.
- ↑ Firouz, Eskandar (2005). The Complete Fauna of Iran. I.B. Tauris. стр. 89.
- ↑ 4,0 4,1 Valdez, Paul; Alamia, Leticia V. (1977). „Population decline of an insular population of Armenian wild sheep in Iran“ (PDF). Journal of Wildlife Management. 41 (4): 720–725. doi:10.2307/3799995.
- ↑ Lydekker, Richard (1907). „The name of the Armenian wild sheep“. The Annals and Magazine of Natural History: Zoology, Botany, and Geology. Taylor & Francis. стр. 121–122.
- ↑ Mungall, Elizabeth Cary (2007). Exotic Animal Field Guide: Nonnative Hoofed Mammals in the United States. Texas A&M University Press. стр. 213. ISBN 978-1585445554.
- ↑ Heptner, V.G.; Nasimovich, A.A.; Bannikov, A.G. (1988). Mammals of the Soviet Union. I. Washington, D.C., USA: Smithsonian Institution Libraries and National Science Foundation. стр. 881–954 (Section 21: Mountain Sheep, Arkhar). Посетено на 9 January 2015. English translation of the Russian-language Mlekopitaiushchie Sovetskogo Soiuza (1961) by the Smithsonian Institution's Translation Publishing Program.
- ↑ Blyth, Edward (1840). „An Amended List of the Species of the genus Ovis“. Proceedings of the Zoological Society of London. The Zoological Society of London. 8 (1): 62–81. doi:10.1111/j.1469-7998.1840.tb00692.x. Посетено на 8 January 2015. Transcription of Blyth's presentation to a session of the Zoological Society of London chaired by Professor Owen.
- ↑ Gmelin, Samuel Gottlieb (1774). Reise durch Russland zur Untersuchung der drey Natur-Reiche (германски). III. St. Petersburg, Russia: Akademie der Wissenschaften. стр. 486–487. Посетено на 8 January 2015.
- ↑ Danford, Charles G.; Alston, Edward R. (1880). „On the Mammals of Asia Minor.—Part II“. Proceedings of the Zoological Society of London. The Zoological Society of London. 48 (1): 50–64. doi:10.1111/j.1096-3642.1880.tb02724.x. Посетено на 9 January 2015.
- ↑ Asem, Alireza; Eimanifar, Amin; Djamali, Morteza; De los Rios, Patricio; Wink, Michael (2014). „Biodiversity of the Hypersaline Urmia Lake National Park (NW Iran)“. Diversity. 6 (1): 102–132. doi:10.3390/d6010102.
- ↑ Karami, M.; Habibzadeh, N. (2006). „Population Dynamics of Armenian Wild Sheep (Ovis Orientalis Gmelini) in the Angouran Protected Area of Zanjan Province“. Iranian Journal of Natural Resources. 59 (2): 487–500. Архивирано од изворникот на 2016-03-03. Посетено на 2015-04-19.
- ↑ Malkhasyan, A. „Armenian mouflon - Ovis orientalis gmelinii (Blyth, 1841)“. Red Book of Armenia. Ministry of Nature Protection of the Republic of Armenia. Архивирано од изворникот на 2017-01-19. Посетено на 2015-04-19.
- ↑ „Կենդական Աշխարհ [Fauna (literally Animal World)]“, Հայաստանի Ազգային Ատլաս [Armenian National Atlas] (ерменски), I, Yerevan, Armenia: "Geodeziayi ev Kʻartezagrutʻyan Kentron" POAK, 2007, стр. 81, ISBN 99-94-10176-5, Архивирано од изворникот на 2016-03-03, Посетено на 2015-04-19
- ↑ Khorozyan, Igor G.; Weinberg, Pavel I.; Malkhasyan, Alexander G. (2009). „Conservation Strategy for Armenian Mouflon (Ovis [orientalis] gmelini Blyth) and Bezoar Goat (Capra aegagrus Erxleben) in Armenia“. Во Zazanashvili, Nugzar; Mallon, David (уред.). Status and Protection of Globally Threatened Species in the Caucasus (PDF). Tbilisi: CEPF, WWF. Contour Ltd. стр. 37–45. ISBN 978-9941-0-2203-6.
- ↑ Talibov, Tariel H.; Weinberg, Pavel I.; Mammadov, Ismayil B.; Mammadov, Etibar N.; Talibov, Sabuhi T. (2009). „Conservation Strategy of the Asiatic Mouflon (Ovis [orientalis] gmelini Blyth) and the Bezoar Goat (Capra aegagrus Erxleben) in Azerbaijan“. Во Zazanashvili, Nugzar; Mallon, David (уред.). Status and Protection of Globally Threatened Species in the Caucasus (PDF). Tbilisi: CEPF, WWF. Contour Ltd. стр. 46–52. ISBN 978-9941-0-2203-6.
- ↑ Gevorgyan, Siranuysh (14 September 2011). „Easy Game: Armenian conservationists alarmed by continued poaching of Red Book species“. ArmeniaNow. Архивирано од изворникот на 2018-03-31. Посетено на 2015-04-19.
