Дефтердар — името кое му било дадено на министерот за финансии во Отоманското Царство. Дефтердарот исто така бил член на Диванот. Покрај тоа, имало и државни благајници и за да се разликуваат од министерот за финансии , тие биле нарекувани државни благајници или министер-емвал. Кога државите биле укинати за време на Републичкиот период и санџаците биле именувани како провинциии, највисокиот финансиски службеник одговорен за нив бил наречен дефтердар или благајник. Денес, зборот „благајник“ се користи во оваа смисла.

Опис на „дефтердар“, анонимен грчки уметник, околу. 1809

Историја уреди

Не е познато кога била основана оваа функција[1] . Според некои извори, првиот „Башдефтердар“ бил Михалич Кадиси „Челеби бин Мехмет“, кој бил назначен за време на владеењето на Мурат I кој владеел во периодот од 1359-1360 година.[2] Во периодот на Бејазид I (1389-1402), поетот Захири се споменува како „Башдефтердар“[1].

Башдефтардар бил највисок финансиски службеник на Отоманската империја помеѓу 14 и 19 век. Според законот на Мехмед Освојувачот, башдефтердар бил заменик на имотот на султанот и везир-азам. Отворањето и затворањето на државната каса било правено со присуство на главниот чувар. „Башдефтердар“ бил член на Диванот. Во 14 век, главните соработници биле избрани од редот на научниците и професорите. Финансиската канцеларија започнала да обучува благајници во палатата преку развивање на сопствен внатрешен образовен систем. Зградата на овој образовен систем се наоѓала вопалатата Топкапи . Така, фискалното управување станало хиерархиска државна должност и највисокото ниво на фискално управување.

Во 1837 година било основано современо министерство под името Малије Незарети, спојувајќи го поголемиот дел од независните благајни назад во Царската ризница. Во 1840 година, завршило спојувањето на преостанатите независни ризници[2].

Ранг уреди

Министрите за финансии во класичниот период имале повисок ранг од ага (воен командант на централната организација, сместен во Истанбул) и бег (провинциски гувернер) и понизок од везир и кадиаскер (главен судија). Почнувајќи од 1837 година, министрите за финансии биле наречени Малие Назири, со чин на везир и ја носеле титулата паша[3].

Поврзано уреди

Наводи уреди

  1. 1,0 1,1 Maliye Teşkilatı Tarihçesi ve Mevzuatı. Ankara: T.C. Maliye Bakanlığı (Turkish Ministry of Finance). 1994. стр. 5. 1994/3.
  2. 2,0 2,1 (1994/3) Maliye Teşkilatı Tarihçesi ve Mevzuatı. Ankara: T.C. Maliye Bakanlığı ). 1994. say. 5. 1994/3. Грешка во наводот: Неважечка ознака <ref>; називот „maliye“ е зададен повеќепати со различна содржина.
  3. „Tarihçe-i Defterdarlık“. T.C. Maliye Bakanlığı (Turkish Ministry of Finance). Архивирано од изворникот на 2007-02-17. Посетено на 2007-01-15.