Гуркот (словенечки: Krka) е река во австриската покраина Корушка, лева притока на Драва. Со должина од 156 километри (97 милји)[3] таа е најдолгата река која тече целосно во рамките на Корушка. Речниот слив опфаќа околу 27% од територијата на државата.

Гурк
Реката Гурк во близина на Графенштајн
Местоположба
ДржаваАвстрија
ПокраинаКорушка
Физички особености
Извор 
 • местоГуркзи и Торесе, Албек
 • надм. вис.1,970 м (6,460 ст) (Gurksee)
2,010 м (6,590 ст) (Torersee)
Устие 
 • место
Драва покрај Волкермарк
 • координати
46°36′35″N 14°31′36″E / 46.60972° СГШ; 14.52667° ИГД / 46.60972; 14.52667
Должина155.6 kм (96.7 ми) [1]
Големина на сливот2,585.1 km2 (998.1 ми) [2]
Особености на сливот
ТечениеПредлошка:Драва
Гурктал во близина на Рајкенау

Гурк се издига во опсегот на планините Нок (Гуркталски Алпи) на Централните источни Алпи, во близина на границата со австриската држава Штаерска. Неговите извори се две мали езера, Гуркзи и Торесе во близина на Албек и преминот Турахер Хохе, заштитено подрачје од 1981 година. Гуркзи има надморска височина од 1,970 метарs (6,460 ст), површина од 4,000 square metres (43,000 sq ft), и е 1.5 метарs (4.9 ст) длабоко; Торесе лежи на 2,010 метарs (6,590 ст) надморска височина, има површина од 3,500 square metres (38,000 sq ft), и е 1.2 метарs (3.9 ст) длабоко. Бидејќи двете езера се целосно замрзнати во зима, тие не содржат риба.

Гурк тече југозападно кон Ебене Рајкенау, а потоа се свртува кон исток минувајќи низ Гнесау и долината Гурктал до пазарниот град Гурк. Во близина на Стразбур повторно се свртува кон југ, влегува во сливот на Клагенфурт и се влева во Драва западно од Волкермарк.

Во нејзините притоки спаѓаат Görtschitz [ceb; de; sl; sv], Метниц (лево) и Глан (десно).

Наводи уреди

  1. Kärnten Atlas (Корушка)
  2. „Flächenverzeichnis der österreichischen Flussgebiete: Draugebiet“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2015-12-24. Посетено на 2021-02-24.
  3. „flussraumagenda.de“. Архивирано од изворникот на 2014-03-12. Посетено на 2012-01-10.
  • Информациите во оваа статија се засноваат на превод на неговиот германски еквивалент.
  • W. Honsig-Erlenburg, G. Wieser: Die Gurk und ihre Seitengewässer . Verlag des Naturwissenschaftlichen Vereins für Kärnten, Клагенфурт 1997,ISBN 3-85328-009-9