Готфрид Стразбуршки

Готфрид Стразбуршки (починал во 1215 г.) бил еден од најважните поети на средногорногермански јазик. Тој живеел на крајот на XII и почетокот на XIII век. Тој бил современик на Хартман фон Ауе, Волфрам фон Ешенбах и Валтер фон дер Фогелвајде.

Господарот Готфрид од Стразбур (Codex Manesse, XIV век)

Животопис

Во врска со животот на Алзашанецот Готфрид не се сочувани доказни материјали, така што не е можно да се изврши одредување на временскиот период од неговиот живот. Најраните и најважните податоци за него ги обезбедил средновисокогерманскиот епски писател Рудолф Емски. Во своето дело Добриот Герхарт, тој јасно го споменува Готфрид Стразбуршки како автор на неговото главно дело Тристан, кое го инспирирало создавањето на Добриот Герхарт. Готфридовото дело Тристан - роман во стихови напишан околу 1210 година од кој се зачувани извадоци - е прилагодување на приказната за Тристан и Изолда. Во Рудолфовото дело Александар, Готфрид се наведува како епски поет и текстописец на песни наменети за рецитирање со повикување на строфа од Манескиот кодекс, кои инаку му се припишуваат на Улрих Лихтенштајнски.

Од истражувањата за неговиот живот е сигурно дека Готфрид поседувал сеопфатно образование, коешто го надминувало традиционалното третостепено образование, а познато е дека бил предан како на витешката книжевност, така и на интелигенцијата од 12 век. што стигнало подалеку од тривиумот , а тоа и со судската литература и со интелигенцијата од 12 век. Веројатно е дека Готфрид не бил од благородничко потекло и зел секуларни должности како свештеник. Како што се наведува во Тристан, тој работел за неговиот патрон Дитерих, кој потекнувал од високиот општествен слој на Стразбур.

Можно е Готфрид да посетувал студии во Париз или Болоња и располагал со познавање на тогашните латински записи.

Готфрид најверојатно починал пред завршувањето на неговото дело Тристан помеѓу 1210 и 1220 година.

Сочувани дела

• Тристан
• неколку лирски песни во Манескиот кодекс

Литература

• Reinhold Bechstein: Gottfried von Straßburg. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 36, Duncker & Humblot, Leipzig 1893, стр. 502–506.
• Hugo Kuhn: Gottfried von Straßburg. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 6, Duncker & Humblot, Berlin 1964, ISBN 3-428-00187-7, стр. 672–676.
• Diem, Albrecht, ‘Nu suln ouch wir gesellen sîn, Über Schönheit, Freundschaft und mann-männliche Liebe im Tristan Gottfrieds von Straßburg’, in: Lev Mordechai Thoma und Sven Limbeck (Hrsg.), “Die sünde, der sich der tuivel schamet in der helle”. Homosexualität in der Kultur des Mittelalters und der frühen Neuzeit, Stuttgart: Thorbecke Verlag 2009, стр. 91–121, ISBN 978-3-7995-0223-8.
• Christoph Huber: Gottfried von Straßburg. Tristan. Erich Schmidt Verlag, Berlin 2000, ISBN 3-503-04959-2.
• Tomas Tomasek: Gottfried von Straßburg. Reclam, Stuttgart 2007, ISBN 978-3-15-017665-8.
• Walter Haug: Gottfried von Straßburg. Tristan und Isolde. Deutscher Klassiker Verlag, Berlin 2011, ISBN 978-3-618-66100-9.

Надворешни врски

• Литература од или за Готфрид Стразбуршки во каталогот на Германската национална библиотека (германски)
• Ein Minnelied Gottfrieds von Straßburg (Zuschreibung an Gottfried jedoch zweifelhaft): „Diu zît ist wunneclich“ (MFKS 129 = KLD 16.[III])
• Tristan und Isolde von Gottfried von Straßburg, mit der Fortsetzung von Ulrich von Türheim - BSB Cgm 51 – Digitalisat der Handschrift in bavarikon