Волфрам фон Ешенбах

Волфрам фон Ешенбах (околу 1170 до 1220) — еден од најголемите епски поети на средниот век. Од него се зачувани и седум љубовни песни со вечна убавина. Потекнувал од витешки род кој го зел името од гратчето Ешенбах југоисточно од Ансбах. Во јазикот на неговите песни се забележува значително баварско влијание, што може да послужи како доказ за неговото потекло. Бил во служба на грофот од Вертхајм и подолго време живеел на дворот на грофот од Тиринген, каде што се сретнал и со Валтер фон дер Фогелвајде. За време на целиот свој живот витештвото го ценел уште повеќе од образованието и творечката дарба. Починал околу 1220 во татковината и бил закопан во црквата во Ешенбах.

Портрет на Волфрам фон Ешенбах (околу 1170 до 1220) Codex Manesse,

Парцивал

Главна статија: Парцивал

Неговото најзначајно дело е Парцивал (герм. Parzival, франц. Perceval), витешки еп што се повикува на француски извори, пред сè на Кретјен де Троа (франц. Chrétien de Troyes).

Титурел и Вилехалм

Други значајни дела што се само делумно зачувани се еповите Титурел и Вилехалм.

Титурел ја опева љубовта помеѓу Зигуна и Шионатуландер. Зигуна го испраќа својот сакан во авантура во која тој го губи животот, а таа мора да живее со вината.

Темата на Вилехалм се делата на грофот Вилхелм фон Тулуза во војната против Сарацените во Шпанија. Водечки мотиви се љубовта и религијата.

Јазик и стил

Стилот и јазикот на Ешенбах се одликаат со сериозност и мрачност, што соодветствува на тежината на содржината на делата. Тоа го разликува од јазикот на образованите дворски поети како Хартман фон Ауе, кој се одликува со леснотија и елеганција.

Познат е неговиот опис на денот што се раѓа како орел што ги пробива облаците со „sîne klâwen“ (своите канџи).