Висарион Белински
Висарион Григорјевич Белински(руски: Виссарион Григорьевич Белинский)[2] (Свеаборг, 11 јуни 1811 — Санкт Петербург, 7 јуни 1848) – руски книжевен критичар со прозападна тенденција.[3] Белински одиграл една од клучни улоги во кариерата на поетот и издавач Николај Некрасов и неговиот популарен магазин „Современик“. Бил највлијателниот прозападник, особено кај помладата генерација. Главно работел како книжевен критичар бидејќи оваа област не била толку силно цензурирана од политичките памфлети. Се сложувал со славофилите дека општеството има предност пред индивидуализмот, но инсистирал дека општеството треба да дозволи изразување на индивидуалните идеи и права. Силно им се спротивставувал на славофилите за улогата на православието кое го сметал за ретроградна сила. Ги нагласувал разумот и знаењето, а ги напаѓал автократијата и теократијата.[4]
Висарион Белински Виссарио́н Бели́нский | |
---|---|
В. Белински, литографија од Кирил ГорбуновKirill Gorbunov | |
Роден/а | Висарион Григорјевич Белински 11 јуни 1811 Свеаборг, Големо Војводство Финска |
Починат/а | 7 јуни 1848 Санкт Петербург, Руско Царство | (возр. 36)
Занимање | Уредник на Современик и Отечествени записки |
Националност | руска |
Период | 1830s–1840s |
Жанр | критика |
Предмет | книжевност |
Книжевно движење | западништвоs руски шелингизам[1] |
Наводи
уреди- ↑ Routledge Encyclopedia of Philosophy (1998): "Schellingianism, Russian".
- ↑ „Bjelinski, Visarion Grigorijevič“.
- ↑ Leier, Mark (2006). Bakunin: The Creative Passion. Seven Stories Press. стр. 68. ISBN 978-1-58322-894-4.
- ↑ Neil Cornwell, "Belinsky and V.F. Odoyevsky." Slavonic and East European Review 62.1 (1984): 6-24. online