Википедија

Вилки Колинс

Вилијам Вилки Колинс (англиски: William Wilkie Collins, 8 јануари 1824 – 23 септември 1889) — англиски романописец, есеист и драматург. Колинс е најпознат по своите романи „Жената во бело“ (1859) и „Месечев камен“ (1868). Во текот на својата писателска кариера, Колинс има објавувано и дела кои се во соработка со Чарлс Дикенс, со кој станала добар пријател

Вилки Колинс
Wilkie Collins
Роден/аВилијам Вилки Колинс
8 јануари 1824(1824-01-08)
Мерилбон, Лондон, ОК
Починат/а23 септември 1889(1889-09-23) (возр. 65)
Лондон
Период1840-ти – 1880-ти
Жанрфикција, драма
Деца3
Потпис
Wilkie Collins, 1850

Ран живот уреди

Колинс е роден на улицата „Њу Кавендиш“ 11, Мерилбон, Лондон, син на Вилијам Колинс, добро познат сликар на пејзажи и неговата сопруга Хариет Гедес. Крстен по неговиот татко, тој наскоро бил познат по неговото средно име. Семејството се преселило на улицата Понд, Хемпстед, во 1826 година. Во 1828 година е роден братот на Колинс, Чарлс Олстон Колинс. Помеѓу 1829 и 1830 година, семејството Колинс се преселило двапати, прво на плоштадот Хемпстед, а потоа и на Порчестер.[1] Вилки и Чарлс го добиле своето рано образование во домашни услови од нивната мајка. Семејството Колинс било многу религиозно, а мајката на Колинс инсистирала на редовна посета на црква, што Вилки не го сакал. [2]

Во 1835 година, Колинс започнал да оди на училиште во академијата Маида Вејл. Од 1836 до 1838 година живеел со своите родители во Италија и Франција, што му оставило голем впечаток. Тој научил италијански јазик додека семејството било во Италија и започнал да учи француски јазик, на кој на крајот ќе стане течен говорник.[3] Од 1838 до 1840 година, тој присуствувал на приватното интернатско училиште на Пречесниот Кол во Хајбери, каде бил малтретиран од соученици.[4]

Во 1840 година семејството се преселило на 85 Оксфорд Тераса, Бејсвотер. Кон крајот на 1840 година, Колинс го напуштил училиштето на возраст од скоро 17 години и се вработил како помошник на службеник во фирмата на трговци со чај Антробус и Ко, фирма во сопственост на пријател на таткото на Вилки. Не му се допаѓала неговата канцелариска работа, но работел во компанијата повеќе од пет години.

Колинс започнал да пишува и ја објавил својата прва приказна „Тренерот на последната сцена“ во списанието „Илуминејтед“ во август 1843 година.[5] Во 1844 година отпатувал за Париз со Чарлс Вард. Истата година тој го напишал својот прв роман, „Јолани или Тахити како што беше; романса“, која беше доставена до Чепмен и Хол, но била одбиена во 1845 година. Романот останал необјавен за време на неговиот живот.[1]

Книжевни дела уреди

Главна статија: Библиографија на Вилки Колинс

Некои од избраните дела на Колинс се:

 
Насловна страница на првото издание на Опседнат хотел, 1879

Наводи уреди

  1. ↑ 1,0 1,1 The Cambridge Companion to Wilkie Collins; Chronology. Cambridge University Press. 2006. стр. xiii–xix. ISBN 0-521-84038-4.
  2. ↑ Klimaszewski 2011, стр. 15.
  3. ↑ Klimaszewski 2011, стр. 17–18.
  4. ↑ Clarke, William M. (2003). Introduction to The Legacy of Cain. UK: Alan Sutton. стр. v–x. ISBN 0-7509-0453-4.
  5. ↑ Klimaszewski 2011, стр. 19–21.

Литература уреди

  • Ackroyd, Peter (2012). Wilkie Collins. London: Chatto & Windus.
  • Bleiler, Everett (1948). The Checklist of Fantastic Literature. Chicago: Shasta Publishers. стр. 81.
  • Robert Gottlieb, "'Make 'Em Cry, Make 'Em Laugh, Make 'Em Wait'", The New York Review of Books, vol. LXIV, no. 10 (8 June 2017), pp. 25–28.
  • Klimaszewski, Melisa (2011). Brief Lives: Wilkie Collins. London: Hesperus Press. ISBN 978-1-84391-915-5.
  • Olive Logan "Wilkie Collins's Charms"

Надворешни врски уреди

Повеќе за Вилки Колинс на збратимените проекти на Википедија
  Податотеки на Ризницата ?
  Мисли на Викицитат ?
  Изворни текстови на Викиизвор ?
  ? Информации за патување во Википатување ? ?
  Запис Q210740 во базата на Википодатоци ?
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Вилки_Колинс&oldid=4940370“