Бакирчај
Бакирчај (латинско име: Caicus, исто така Caecus; старогрчки: Κάϊκος) — сегашното име на реката во Мала Азија која извира од Темнус и тече низ Лидија, Мизија и Еолис и се влива во Чандарлискиот Залив .[1][2] За Хетитите, тоа можеби била реката Сеха, но современата река Гедиз појужно е поверојатен кандидат. Современото турско име на реката е Бакирчај (порано Аксу) и се наоѓа во азискиот дел на Турција .
Реката првпат ја спомнува Хесиод [3]. Плутарх раскажува дека името на реката првично било Астраеј (Ἀστραῖος), но било сменето откако Каикус, син на Хермес, се фрлил во неа откако спиел со својата сестра Алкипе.[4]
Страбон (стр. 616) вели дека изворите на Каикус се наоѓаат во рамнина одделена со опсегот на Темнус од рамнината Апија, и дека рамнината Апија лежи над рамнината Теба во внатрешноста. Тој додава дека од Тетанус тече и река (Мисиус) која се спојува со Каикус под изворот. Каикус влегува во морето приближно 12 км од Питане, и 3 км од Елеја. Елеа било пристаништето Пергам, кое се наоѓало приближно 25 км од Елеја.[5] На изворот на Каикус, според Страбон, се наоѓало местото наречено Гергита.
Наводи
уреди- ↑ Herodotus. The Histories. vi. 28; vii. 42.
- ↑ Hazlitt. Classical Gazetteer
- ↑ Hesiod. Theogony 343
- ↑ William Smith. Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology Архивирано на 4 март 2006 г.
- ↑ Strabo p. 615.