Анри Бордо
Анри Бордо (25 јануари 1870 – 29 март 1963) — француски писател и правник. Потекнува од семејство правници од Савоја, а роден е 1870 во Тонон Ле Бен. Како млад често патувал на релација Савоја–Париз и разликите помеѓу градскиот и провинцискиот живот значително влијаеле врз неговото творештво. Во професионалниот живот го набљудувал распадот на повеќе семејства и ги анализирал причините и последиците од тоа. Кога наполнил 17 години започнал со правни студии во Париз, а по три години се вратил на пракса во Савоја. Во Париз дошол за да ја објави својата прва книга во 1894, а по смртта на татко си во 1896 се вратил во Савоја.
| Анри Бордо | |
|---|---|
 Анри Бордо во 1919 | |
| Роден/а | 25 јануари 1870 Тонон Ле Бен, Франција |
| Починат/а | 29 март 1963 Париз, Франција |
| Занимање | писател, правник |
| Националност | французин |
Творештвото на Бордо ги прикажува вредностите на традиционалните католички заедници во провинцијална Франција. Честа тема е лојалноста кон семејството, земјата, Господ, итн. Оваа тема е забележлива во романите La Peur de vivre и Les Roquevillard. Бордо бил избран за член на француската академија на 22 мај 1919. Бил член на елитната група писатели познати како „бесмртните“ кои се залагале за воспоставување и одржување на граматичките правила во француската книжевност, како и за внесување на нови зборови во речникот. Бил еден од авторите на Le Visage de l'Italie, книга издадена 1929 за Италија според визијата на Бенито Мусолини.[1] Бордо починал 1963 во Париз.
Дела
уреди- Le Pays natal (1900)
- La Peur de vivre (1902)
- La Petite mademoiselle (1905)
- Les Roquevillard (1906)
- Les Yeux qui s’ouvrent (1908)
- La Croisée des chemins (1909)
- La Robe de laine (1910)
- La Neige sur les pas (1911)
- La Maison (1913)
- La Résurrection de la chair (1920)
- Yamilé sous les cèdres (1923)
- La Chartreuse du Reposoir (1924)
- Le Cœur et le sang (1925)
- Le Bouquet Rouge (1926)
- La Revenante (1932)
Наводи
уреди- ↑ „Le Visage de l'Italie, publié sous la direction littéraire de Gabriel Faure. Préface de Benito Mussolini. - Paul Bourget, Henri de Régnier, Henry Bordeaux, Georges Goyau, Pierre de Nolhac, de l'Académie française ; Gérard d'Houville et Marcelle Vioux, Marcel Boulenger, Gabriel Faure, Paul Guiton, Ernest Lémonon, Eugène Marsan, Maurice Mignon, Ed. Schneider, J.-L. Vaudoyer“. WorldCat. Посетено на June 14, 2016.