Ана Андрејевна Горенко (23 јуни 1889 - 5 март 1966), подобро позната како Ана Ахматова била руски модернистички поет и една од најценетите Руски писатели.[1]

Ана Ахматова
Ана Ахматова во 1922
Ана Ахматова во 1922
Роден/аАна Андрејевна Горенко
23 јуни [ст. ст. 11 јуни] 1889
Одеса, Руска Империја)
Починат/а5 март 1966(1966-03-05) (возр. 76)
Москва, СССР)
ЗанимањеПоет, преведувач, мемоарист
НационалностРуска/Советска
НародностУкраинска, Руска, Татарска
Книжевно движењеАкмеизм

Работата на Ахматова опфаќа се од кратки лирски песни до комплексно структурирани циклуси, како Реквием (1935-1940), нејзиното трагично ремек-дело за сталинистичкиот терор. Нејзиниот стил беше неверојатно оригинален и препознатлив за нејзините современици. Силниот и јасен водечки женски глас погоди нов акорд во руската поезија.[1] Нејзиното пишување се дели на два периоди - раните дела (1912-1925) и нејзината подоцнежна работа (од околу 1936 до нејзината смрт), одделени со една деценија на намален број литератури дела.[1] Нејзината работа била осудена и цензурирана од сталинистичката власт и таа е позната по изборот да не емигрира и да остане во Русија, како сведок на злосторствата околу неа. Нејзините теми вклучуваат медитации за време и меморија, како и тешкотиите во животот и пишувањето во сенка на сталинизмот.

Примарни извори на информации во врска со животот на Ахматова се релативно ретки, бидејќи војните, револуцијата и тоталитарниот режим предизвикале многу од писмената евиденција да биде уништена.[2]

Наводи уреди

  1. 1,0 1,1 1,2 Harrington (2006) p. 11
  2. Wells (1996) p. 2