Асиметрична дигитална претплатничка линија
Оваа статија можеби бара дополнително внимание за да ги исполни стандардите за квалитет на Википедија. Ве молиме подобрете ја оваа статија ако можете. |
Асиметрична дигитална претплатничка линија, АДПЛ, (англ. ADSL Asymmetric Digital Subscriber Line) е облик на ДПЛ, технологија за комуникација на податоци која врши пренос на истите преку бакарна телефонска жица преку модем.
Разликата помеѓу АДПЛ и другите xДПЛ-и e во тоа што протокот на информации во една насока е поголем од протокот во друга, т.е. во тоа што е асиметричен. Затоа АДПЛ се користи за пасивно користење на интернет со можност за брзо „преземање“, но не и подигање.
Постојат технички и маркетиншки причини зошто АДПЛ-от е чест вид на интернет насекаде. Од технички причини, поверојатно е да има интерференција од страната на други кола како ДСЛАМ (каде жиците од повеќе локални јазли се близу една од друга) отколку во просториите на корисниците. Затоа сигналот за подигање е најслабиот и најбучниот дел од локалниот јазол, додека преземачкиот сигнал е најјакиот и најбучниот дел. Затоа е технички издржано за ДСЛАМ-от да пренесува со поголема брзина отколку што пренесува модемот од другата страна. Бидејќи типичниот домашен корисник претпочита побрзо преземање, АДПЛ е полуларен колку што е.
Кај конвенционалниот АДПЛ, брзините на преземање почнуваат од 256 кбит/с и типично достигаат до 8 Мбит/с во рамките на 1.5 км од централата со ДСЛАМ опрема или далечнскиот терминал. Брзините на подигање почнуваат од 64 кбит/с и типично достигнуваат до 256 кбит/с, но може да достигнат до 1024 кбит/с. Називот АДСЛ Лајт понекогаш се користи за побавни верзии. Забелешка: растојанијата се само проценки наменети за потрошувачите на АДСЛ услуги. Слабеењето на соодносот на сигналот и буката се главните одлики и можат да варираат тотално независно од растојанието (како на пр. не-бакарни кабли, пречник на каблите). Практичните перформанси зависат од претстојноста на линијата, која може динамички да се менува во зависност од временските прилики (за стари линии) или бројот и квалитетот на спојките и разводниците при дадена должина на кабел. Поновата варијанта се нарекува АДСЛ2 која дозволува поголема брзина на преземање до 12 Мбит/с во полупречник помал од 2,5 км. Повисоките симболски стапки и понапредната бучна модулација се тоа што ја прави оваа линија брза. АДСЛ2+, исто така позната како ИТУ Г.992.5, одзволува стапка на преземање до 24 Мбит/с во полупречник помал од 1.5 км. АДСЛ2+ исто така нуди опции за безшевно спојување, и им дозволува на линиите со повисока стапка на слабеење или понизок сооднос на сигнал и бука да се спојат заедно за теоретски да го достигнат севкупниот број на линии (т.е. до 50 Мбит/с за две линии, итн.), како и опции во контролата на силата и безчевна адаптација на стапките — промена на стапката на пренос на податоци без ресинхронизација.
Заради релативно ниската стапка на пренос на информации (во споредба со оптичките мрежи), АТМ е соодветна тенологија за мултиплексирање на податоци од временска важност како дигитален глас со податоци од не толкава временска важност како веб сообраќај; АДСЛ-от често се развива заедно со АТМ-от за да се запази оваа можност и во иднина. Во тројно сценарио, разни АТМ виртуелни кола (ВК) се доделуваат за разни услуги.
Во последно време мрежните оператори се оддалечуваат од АТМ и се приближуваат кон Етернет-заснован решенија, каде 802.1К и/или ВПЛС нуди решенија за мултиплексирање. Главната причина за оваа промена е заштеда на трошоци и можноста за отфрлање на постарата и поскапа АТМ мрежа.
Услужниците на АДСЛ услуги може да нудат статичка или динамичка IP-адреса. Статичката адресура се препорачува на луѓе кои сакаат да се поврзат со нивната канцеларија преку виртуелна приватна мрежа, за некои интернет игри, и за оние кои сакаат да користат АДСЛ за вдомување на мрежен опслужувач.
Како работи АДПЛ
уредиЗа жицата
уредиАДПЛ користи две различни стапки на честота. Кај стандардниот АДПЛ, стапката од 25.875 кХц до 138 Кхц се користи за подигања, додека 138 кХц – 1104 кХц се користи за спуштања.
Секоја од овие се развива во помали парчиња од 4.3125 Кхц. За време на првичната обука, АДСЛ модемот тестира кое од достапните парчиња има прифатлив сооднос на сигнал и бука. Растојанието помеѓу телефонската централа, или буката на бакарната жица може да предизвика грешки при некои честоти. Со тоа што парчињата се чуваат мали, грешка кај една честота не би требало да ја онеспособи целата линија: тоа парче нема да се користи, а со тоа само се намалува протокот на информации, но линијата останува функционална. Услужниците можат да нудат поддршка на повисоки честоти како продолжение на стандардот. Меѓутоа, ова бара сврстување на опремата од услужникот со двете страни, и веројатно би резултирало во проблеми со интерференција.
Постои директна врска помеѓу бројот на парчињата и капацитетот на проодност на АДСЛ врската. Точниот капацитет на податоци по едеиница парче зависи од користениот модулацион метод.
Една честа грешка е припишувањето на буквата A во кратенката АДСЛ на зборот асинхрон. АДСЛ технологиите користат синхрон врамен протокол за пренос на податоци на жицата.
Модулација
уредиАДСЛ првобитно постоел со два вкуса: (слично како ВДСЛ), имено БАМФ и ОМДФ. БАМФ бил де факто стандард за АДСЛ сѐ до 1996, употребуван во 90% од инсталациите на АДСЛ во тоа време. Меѓутоа, ОМДФ бил избран за првите ITU-T АДСЛ стандарди, G.992.1 и G.992.2 (исто така познати како G.dmt односно G.lite). Затоа, сите современи инсталации на АДСЛ се засноваат на ОМДФ модулационата шема.
АДСЛ стандарди
уредиВерзија | Назив на стандардот | Употребен назив | Преземање | Подигање | Одобрен во |
---|---|---|---|---|---|
ADSL | ANSI T1.413-1998 Issue 2 | ADSL | 8,0 Мбит/с | 1,0 Мбит/с | 1998 |
ADSL | ITU G.992.1 | ADSL (G.DMT) | 12,0 Мбит/с | 1,3 Мбит/с | јули 1999 |
ADSL | ITU G.992.1 Annex A | ADSL преку POTS | 12,0 Мбит/с | 1,3 Мбит/с | 2001 |
ADSL | ITU G.992.1 Annex B | ADSL преку ISDN | 12,0 Мбит/с | 1,8 Мбит/с | 2005 |
ADSL | ITU G.992.2 | ADSL Lite (G.Lite) | 1,5 Мбит/с | 0,5 Мбит/с | јули 1999 |
ADSL2 | ITU G.992.3 | ADSL2 | 12,0 Мбит/с | 1,0 Мбит/с | јули 2002 |
ADSL2 | ITU G.992.3 Annex J | ADSL2 | 12,0 Мбит/с | 3,5 Мбит/с | |
ADSL2 | ITU G.992.3 Annex L | RE-ADSL2 | 5,0 Мбит/с | 0,8 Мбит/с | |
ADSL2 | ITU G.992.4 | безразделен ADSL2 | 1,5 Мбит/с | 0,5 Мбит/с | јули 2002 |
ADSL2+ | ITU G.992.5 | ADSL2+ | 24,0 Мбит/с | 1,0 Мбит/с | мај 2003 |
ADSL2+ | ITU G.992.5 Annex M | ADSL2+M | 24,0 Мбит/с | 3,5 Мбит/с | 2008 |
Како додаток, не-Анекс-ните АДСЛ2 и АДСЛ2+ поддржуваат подигање со 256 кбит/с доколку ширината на опсег обично користена за ПОТС гласовни повици е наменета за користење на АДСЛ.
Додека АДСЛ пристапот користи опсег од 1,1 МХц, АДСЛ2+ користи опсег од 2,2 МХц.
Стапките на подигање и преземање прикажани тука се теоретски максимуми. Исто така треба да се спомне дека бидејќи ДСЛАМ и АДСЛ модемите може да биле имплементирани на основа на различни и нецелосни стандади, некои производители рекламираат различни брзини.
¹ АДСЛ2 и АДСЛ2+ Анекс Л исто така се нарекува РЕ-АДСЛ2 / РЕ-АДСЛ2+, каде РЕ (RE) значи „Reach Extended“. Со овој АДСЛ стандард, моќта на пониските честоти која се користи за пренос на податоци се поткренува за да се зголеми опсегот на сигналот на до 7 километри. Иако овој стандард е ратификуван од страна на ИТУ, не сите поддржувачи на локални мрежи (обично стари монополистички компании) дозволуваат овој протокол да се користи на нивната мрежа, зарди тоа што додатната сила кај пониските честоти може да предизвика проблеми кај постоечките услуги со интерференција.
Наслов
уреди
Надворешни врски
уреди- The UNH-IOL DSL Knowledge Base (advanced tutorials)
- DSL Forum - Promotional trade organization for the ADSL industry
- ADSL, ADSL2 and ADSL2+ Speeds and Reach Compared Архивирано на 11 јануари 2008 г.
- ADSL installation.
- ADSL Research Report Архивирано на 31 мај 2008 г.
- Tехнологија ADSL