Јован М. Жујовиќ (18 октомври 1856 – 19 јули 1936 година) бил српски антрополог, познат како пионер во геологијата, палеонтологијата и краниометријата во Србија.[1]

Биста на Жујовиќ во Сопот, Белград

Биографија уреди

По студирањето во Париз,[2] се вратил во Србија и станал првиот Србин кој научно ја истражувал геологијата на Србија и во тоа време соседните земји. Пред Жујовиќ, само двајца други научници покажаа каков било интерес за геологијата на Србија, Јохан Готфрид Хердер и Ами Буе.

Жујовиќ бил именуван меѓу првите четворица членови на Академијата за природни науки на Српската кралска академија од српскиот крал Милан I на 5 април 1887 година. Од 1915 до 1921 година, Жујовиќ беше претседател на Српската кралска академија.[3]

Тој е познат, меѓу другото, и по неговата работа во антропологијата. Во својата книга, Камено доба, објавена во 1893 година, потпирајќи се најмногу на француските научници, тој ја разгледа современата состојба на знаење во палеоантропологијата.

Подоцна, помеѓу 1927 и 1929 година, во книгата Битие на Земјата и нашата земја, тој пишува за биолошкото минато на Земјата почнувајќи од почетокот на човештвото. Делото има особен интерес за историјата на Балканскиот Полуостров.

Тој исто така бил член на Хрватската академија на науките и уметностите и на Унгарската академија на науките, како и на геолошкото друштво во Киев, Украина.

Во српската политика, тој бил посветен демократ, сенатор во 1901 година и член на Народната радикална партија на Никола Пашиќ. По 1905 година, Жујовиќ се приклучил на Независната радикална партија на Љубомир Стојановиќ. Во владата на независните радикали, Жујовиќ беше министер за надворешни работи од 12 август до 15 декември 1905 година. Исто така, Жујовиќ ја извршувал функцијата министер за образование и верски прашања во два наврати, од 16 мај до 30 јули 1905 година и од 11 октомври 1909 година до 12 септември 1910 година.

Јован Жујовиќ имал двајца браќа, Миленко Жујовиќ, кој е автор на книги за правната практика, и д-р Јеврем Жујовиќ, чиј ментор бил Жан Алфред Фурние

Наследство уреди

Жујовиќ е одликуван како Легија на честа, Орден на Свети Сава, Орден на Белиот орел и неколку француски и бугарски одликувања. Вклучен е во 100-те најистакнати Срби.

Наводи уреди

  1. penziji, Luka Pešić. „Začetnik geologije“. Politika Online. Посетено на 2019-07-07.
  2. Serbia, RTS, Radio televizija Srbije, Radio Television of. „Istorija nauke: Jovan Žujović“. www.rts.rs. Посетено на 2019-07-07.
  3. „JUBILEJI 150- godišnjica rođenja Jovana Žujovića“. www.planeta.rs. Посетено на 2019-07-07.