NGC 2067
NGC 2067 — отсјајна маглина во соѕвездието Орион, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
NGC 2067 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Орион |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 5 ч 46 м 32 с |
Деклинација | + 0° 7' 54" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | отсјајна маглина |
Морфолошки вид | RN |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 8' x 3' |
Историја | |
Откривач | Ернст Вилхелм Либерехт Темпел |
Откриена | 1876 |
Други ознаки | DG 79 |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2067 се споменува и како DG 79.
Откривање
уредиОбјектот е откриен во 1876 година од страна на Ернст Вилхелм Либерехт Темпел, со помош на рефрактор, чијашто леќа имала пречник од 11 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2067 е од видот RN.[1] NGC 2067 има привидни димензии од 8' х 3'.[2]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 46 м 32 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 0° 7' 54".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 2067 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 226; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 116. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 435.
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ Запис за NGC 2067 на НАСА (англиски)
- ↑ Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
Користена литература
уреди- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)