NGC 1737
NGC 1737 — оддавна маглина во соѕвездието Златна Рипка, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
| NGC 1737 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Златна Рипка |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 4 ч 53 м 57,8 с |
| Деклинација | - 69° 10' 28" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | оддавна маглина |
| Морфолошки вид | EN |
| Физички податоци | |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 11 ноември 1836 |
| Други ознаки | ESO 56-EN20, in LMC |
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1737 се споменува и како ESO 56-EN20, in LMC.
Откривање
уредиОбјектот е откриен на 11 ноември 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
уредиПодатоци од набљудување
уредиСпоред морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1737 е од видот EN.[1]
Астрономски податоци
уредиОбјектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 53 м 57,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 69° 10' 28".
Други поделби
уредиПроучување на NGC 1737 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 444; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9161.
