Четири книги и пет класици
Четирите книги и петте класици (упр. 四书五经, трад. 四書五經, пинјин: Sìshū Wŭjīng, мак. „Сешу вуѓинг“) се авторитативни дела од традицијата на конфуцијанството во Кина напишани пред 300 п.н.е.
Пет книги
уредиЧетирите книги се класични кинески списи одбрани од Џу Си од династијата Сунг како вовед во конфуцијанството:
- „Големото учење“ (大學, Да сјуе)
- „Учење за средниот пат“ (中庸, Џунг-јунг)
- „Аналекти“ (論語, Лин-ји)
- „Менг-це“ (孟子, Менг-ѕе).
Пет класици
уредиПетте класици е зборник од пет древни кинески книги на кои се сметаат за основа на конфуцијанството. Според преданијата нивен собирач или уредник е самиот Конфуциј. Тие книги се:
- „Книга на промените“ (易經, И-ѓинг)
- „Книга на поезијата“ (詩經, Ше-ѓинг)
- „Книга на обредите“ (禮記, Ли-ѓи)
- „Книга на записите“ (書經, Шу-ѓинг)
- „Пролетно-есенски летопис“ (春秋, Чуен-ќу)