Црква „Св. Ѓорѓи“ - Долно Топчиево
Свети Ѓорѓи (грчки: Αγίου Γεωργίου) — црква во долното маало на селото Топчиево, Солунско, Егејска Македонија. Влегува во состав на Гуменџиско-бојмичко-ругуновската епархија на Цариградската патријаршија.[1]
| Свети Ѓорѓи | |
|---|---|
| Αγίου Γεωργίου | |
 Иконостасот | |
 | |
| 40°43′13.5″N 22°41′17.3″E / 40.720417° СГШ; 22.688139° ИГД | |
| Место | Топчиево, Солунско |
| Земја | Егејска Македонија, Грција |
| Вероисповед | Цариградска патријаршија |
| Архитектура | |
| Културнонаследна категорија | споменик на културата |
| Архит. тип | трикорабна базилика |
| Завршена | 1854 |
| Управа | |
| Епархија | Гуменџиско-бојмичко-ругуновска |
Црквата е изградена околу 1854 г. од лерински мајстори како црква за маалото Долно Топлиево. Претставува трикорабна базилика со женска црква и димензии од 13,9 × 9,1 м. На запад и југ има трем, реставриран во 1970-тите, а западниот дел е целосно затворен. На исток храмот завршува со петстрана апсида со сопствен покрив. Над апсидата има високо окно. Останатиот дел има четириводен покрив со засеци на малите страни. На западната фасада има две округли окна и релјефни крстови. Храмот има две врати, оформени од делкани камења. Над јужната има ниша со фреска на покровителот Свети Ѓорѓи. Ѕидаријата е изработена од речни камења, а аглите се правоаголно изделкани камени блокови.[1][2]
Внатрешноста претрпела бројни подоцнежни интервенции. Од дрвените украси на храмот останал само иконостасот, кој исто така е изменет и не личи на оние од тој период. Оригинални се единствено иконите — дело на зограф од погрченото солунско село Кулакија. Дрвените тавани се оригинални, но се во лоша состојба.[1][2] Храмот има вкупно 39 вредни икони, едни царски двери, едно распетие и една хоругва (црковно знаме) за поворки.[3]
На 19 јули 1985 г. црквата е прогласена за споменик на културата.[2][4]
Поврзано
уредиНаводи
уреди- ↑ 1,0 1,1 1,2 Μακροπούλου, Δέσποινα, Κωνσταντίνος Κατσίκης (2014). Κειμηλιακό Απόθεμα σε Ναούς της περιφέρειας Θεσσαλονίκης από τον 16ο ως τον 20ο αιώνα. Φορητές Εικόνες, Λειτουργικά Αντικείμενα, Παλαίτυπα και Χειρόγραφα Βιβλία, Τεύχος 1 (PDF). Θεσσαλονίκη: Στοά των Επιστημών - Ακαδημία Θεσμών και Πολιτισμών. Βυζαντινή Μακεδονία και Θράκη. стр. XXXVI. Архивирано од изворникот (PDF) на 12 јуни 2018.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „20. Ιερός ναός Αγίου Γεωργίου Κάτω Γέφυρας“. Ανάδειξη των Μεταβυζαντινών Μνημείων στην Μητροπολιτική Περιφέρεια Γουμενίσσης- Αξιουπόλεως - Πολυκάστρου μέ κέντρο τό Δήμο Ευρωπού. Посетено на 23 јуни 2014.[мртва врска]
- ↑ Μακροπούλου, Δέσποινα, Κωνσταντίνος Κατσίκης (2014). Κειμηλιακό Απόθεμα σε Ναούς της περιφέρειας Θεσσαλονίκης από τον 16ο ως τον 20ο αιώνα. Φορητές Εικόνες, Λειτουργικά Αντικείμενα, Παλαίτυπα και Χειρόγραφα Βιβλία, Τεύχος 1 (PDF). Θεσσαλονίκη: Στοά των Επιστημών - Ακαδημία Θεσμών και Πολιτισμών. Βυζαντινή Μακεδονία και Θράκη. стр. XXXVII. Архивирано од изворникот (PDF) на 12 јуни 2018.
- ↑ „ΥΑ ΥΠΠΕ/Β1/Φ34/31678/689/12-7-1985 - ΦΕΚ 455/Β/19-7-1985“. Διαρκής κατάλογος κηρυγμένων αρχαιολογικών τόπων και μνημείων. Архивирано од изворникот на 2022-05-15. Посетено на 18 октомври 2014.