Хелмут Ран
Хелмут Ран (германски: Helmut Rahn, 16 август 1929 - 14 август 2003), познат како „Шефот“ (Der Boss), бил германски фудбалер кој играл напад. Тој станал легенда при постигнување на победничкиот гол во финалната игра на Светското првенство во ФИФА во 1954 ( Западна Германија 3 - Унгарија 2).
Кариера
уредиРан ја започнал својата кариера со Алтенесен во 1912 година, каде што играл од 1938 до 1946 година. Потоа отишол во Оелде 1919 и имал вкупен резултат од 52 гола за тој тим. Во сезоната 1950-51, тој играл за ФК Катернберг.
Тој бил најуспешен кога играл за Рот-Вајс Есен од 1951 до 1959 година. Тимот го освои финалето на ДФБ Покал во 1953 година и го освоил германското првенство во 1955 година. За една година, од 1959 до 1960 година играал во ФК Келн. Во 1960, тој отишол во ФК Енсхеде во Холандија.
Во Бундеслигата 1963 почнал да игра за ФК Дисбург. Тој ја завршил својата кариера во 1965 година поради проблеми со коленото и заедно со Ханс Шафер бил еден од последните членови на освојувањето на Светското првенство во 1954 година. Неговата позиција беше онаа на надворешно десно.
Ран играл на 40 меѓунардно натпревари и постигна вкупно 21 погодок.[1]
Тој беше познат како „Der Boss“ или на македонски „Шефот“, поради неговото водство на теренот.
Подоцнежен живот
уредиОткако се пензионира од фудбалот, Ран започнал сопствена продавница за автомобили во Есен-Алтензеен, по улицата Алтенсесенер. Тој бил познат по неговата добра смисла за хумор и неговата радост и способност да разговара со другите.
Тој починал два дена пред неговиот 74-ти роденден, во Есен.
Семејство
уредиРан во 1953 година се оженил за Герти Селер, а двајцата имале два сина, Уве (роден 1954) и Клаус Ран. Ран, наводно, е роднина на дедото на Кевин-Пренс Боатенг од фудбалската репрезентација во Гана .[2]
Наводи
уреди- ↑ Mühlen, Michael (12 November 2015). „Helmut Rahn - Goals in International Matches“. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. Посетено на 19 November 2015.
- ↑ Breidert, Luiz (25 August 2013). „Die Boatengs - Riesentalente mit Rüpel-Image“ (германски). t-online.de. Архивирано од изворникот на 2013-11-02. Посетено на 8 November 2013.