Хатун

Хатун (персиски: خاتون — персиско име (првично од источноирански јазик, Согдијан) и се користи како титула за жените за време на османлискиот период.

Почесно име

Во османлискиот период, терминот хетун се користел како почесен за жените, приближно еквивалентно на маједонскиот термин дама и варијанта на правопис на катун. Како и повеќето турски почести, се користи по прво име. Женит кои традиционално се третирале како хетун се:

• Мелике Мама хатун (1191-1200)
• Ѓурџу хатун (1237–1286), грузиска принцеза
• Мал хатун (починала 1323), сопруга на Осман I
• Ѓулчичек Хатун (14 век), сопруга на Мурат I
• Девлет Хатун (починала 1411), сопруга на Бајазид I
• Гулфем Хатун (починала 1561/1562), сопруга на Сулејман I
• Шемсирухсар Хатун (починала 1613), сопруга на Мурат III
• Нене хатун (1857–1955), турска хероина

Валиде хатун

Валиде Хатун била титула што ја имала „легалната мајка“ на владејачкиот султан на Отоманското Царство од 16-от век:

• Нилуфер Хатун, Валиде хатун (1362–1383) на нејзиниот син Мурат I
• Девлет Хатун, Валиде хатун (1413–1414) на нејзиниот син Мехмед I
• Емине Хатун, Валиде хатун (1421–1449) на нејзиниот син Мурат II
• Хума Хатун, Валиде хатун (1444–1446) на нејзиниот син Мехмед II
• Емине Ѓул Бахар, Валиде хатун (1481–1492) за Бајазид II

Со почетокот на 16 век, титулата хетун за мајката на султанот, принцезите и главните придружнички на султанот била заменета со „султан“ и тие започнале да ја носат по дадените имиња. Оваа употреба ја потенцира османлиската концепција за суверена моќ како семејна привилегија. Како резултат на тоа, титулата валиде хатун исто така се претворила во валиде султан.