Теалогија (неологизам кој потекнува од старогрчкиот θεά што значи "Божица" и λόγος што значи "студија на") — дискурс со кои се одразува врз значењето на Божицата (Теа) за разлика од Богот (Тео).[1] Таа е проучување и размислување за женското божествено од феминистичка перспектива.[2]

Статуа на Церера, римска божица на земјоделство

Теалогијата се разликува од феминистичката теологија, која е проучувањето на Бога од феминистичка перспектива,[3][4] но двете полиња можат да се видат како поврзани и меѓусебно зависни.[5]

Историјата на терминот

уреди

Потеклото на терминот и првичната употреба е отворено за дебата, и дефиницијата и обемот на теалогијата се дефинирани од страна на клучните научници во оваа област. Често припишуван неологизам измислен од страна на Исак Бонеуитс во 1974 година,[6][7] Патриша Јолана смета дека почетокот на користењето на терминот е во 1976 година кредитирајќи ги и Бонеуитс и Валери Сајвинг за почетната употреба.[8]

Во 1979 во "Менувањето на боговите" Наоми Голденберг го воведува терминот како идна можност во однос на различни дискурси, истакнувајќи ја машката природа на теологијата.[9] Исто така во 1979 година, во првото ревидирано издание на "Вистинска Магија" Бонеуитс ја дефинирал "теалогија" во својот речник како "интелектуални шпекулации во врска со природата на Божицата и нејзините односи кон светот воопшто и луѓето особено, рационални објаснувања на религиозните доктрини, навики и верувања, кои можат да сносат поврзувања со било која религија како што се конципира и се практикува од страна на мнозинството на своите членови." Исто така, во истиот речник, тој ја дефинирал "теологија", со речиси идентични зборови, променувајќи ги женските заменки во машки заменки соодветно.[10]

Керол П. Христ го користела терминот во "Смеата на Афродита" (1987), признавајќи дека оние кои ја создаваат теалогијата не можат да го избегнат влијанието на категориите и прашањата поставени во христијанските и еврејските теологии.[11] Таа ја дефинирана теалогијата во 2002 во нејзиниот есеј "Феминистичка теологија како пост-традиционална теалогија", како "размислување за значењето на божицата".[12]

Во 1989 во својот есеј "За огледала, магла и мрмори: Кон азиско-американска теалогија", Рита Накашима Брок ја дефинирала теалогијата како "дело на жени размислувајќи за своите искуства и верувања за божествената реалност".[13] Исто така во 1989 година, Урсула Кинг ја нотира растечката употребата на теалогијата како фундаментално напуштање на традиционалната машко-ориентирана теологија, карактеризирана со своето привилегирање на симболи наместо рационално објаснување.[14]

Во 1993 година, дефиницијата за теалогијата на Шарлот Карон како "одраз на божественото во женски и феминистички услови" се појави во "Да се направи и направи повторно".[15] Во тоа време, концептот доби значителен статус меѓу приврзаниците на движењето на Божицата.

Теалогија како академска дисциплина

уреди

Терминот укажува на феминистички пристап кон теизмот и контекстот на Богот и полот во Паганството, Неопаганството и разни религии засновани на природата. Сепак, тој исто така се користи од страна на феминистките за монотеистички религии за да се опише во повеќе детали женскиот аспект на монотеистичкото божество или тројство.[16]

Во 2007, Пол Рид-Боуен го напишал текстот "Божицата како природата: Кон филозофска теалогија", кој може да се смета како уште еден систематски пристап кон теалогијата, но кој го интегрира филозофскиот дискурс.[17]

Наводи

уреди
  1. Raphael, Melissa. "Thealogy." Encyclopedia of Religion. Ed. Lindsay Jones. 2nd ed. Vol. 13. Detroit: Macmillan Reference USA, 2005. 9098-9101. Gale Virtual Reference Library. Web. 6 Dec. 2012. "In 1979 Naomi Goldenberg first used the word thealogy to denote feminist discourse on the Goddess (thea) rather than God (theo)."
  2. Caron, Charlotte (1996). „Thealogy“. Во Russel, Letty M.; Clarkson, J. Shannon (уред.). Dictionary of Feminist Theologies. Westminster John Knox Press. стр. 281–282. ISBN 9780664220587. Thealogy is reflection on the divine in feminine and feminist terms. The word is used both as a positive alignment with Goddess, goddesses, or God in female terms and as an iconoclastic term to create awareness of the androcentrism of theology.
  3. Raphael, Melissa (2000). Introducing Thealogy: Discourse on The Goddess. Introductions in Feminist Theology. Cleveland, Ohio: Pilgrim Press. стр. 10. ISBN 0829813799. Посетено на 7 December 2012. Although the boundary between feminist theology and thealogy can be a permeable one, the basic division between radical/Pagan and reformist/biblical feminism is a historical product and a microcosm of this internal dissension in the feminist community.
  4. 'Iolana, Patricia (January 2012). „Divine Immanence: A Psychodynamic Study in Women's Experience of Goddess“ (PDF). Claremont Journal of Religion. 1 (1): 86–107 [90]. While seemingly inclusive in scope, theology often has a focal handicap--it is monotheistic in its thinking, examining God from a narrow and often monocular lens often concretised by its own dogma, and often exclusivist and hampered by truth claims. Thealogy, on the other hand, is pluralistic, syncretistic and inclusive. It is fluid and comprehensive, able to contain many different belief systems and ways of being. Thealogy does not stand in opposition to, but as a complement to, Theology as a branch of religious study.
  5. Clack, Beverly (May 1999). „Thealogy and Theology: Mutually Exclusive or Creatively Interdependent?“. Feminist Theology. 7 (21): 21–38. doi:10.1177/096673509900002103. Посетено на 7 December 2012.[мртва врска]
  6. Bonewits, Isaac (2007). Neopagan Rites: A Guide to Creating Public Rituals That Work. Llewellyn Worldwide. стр. 222. ISBN 9780738711997. 86. In 1974 I wrote, and in 1976 published, the word thealogian in The Druid Chronicles (Evolved), a book about the Reformed Druids of North America and their offshoots.
  7. Scharding, Philip Emmons Isaac (1996). „The Second Epistle of Isaac“. A REFORMED DRUID ANTHOLOGY: Being an unofficial and unauthorized historical collection of some of the spiritual writings from the various Reformed Druid movements in North America; and being mostly a 20th anniversary reprint of The Druid Chronicles (Evolved) first published in August 1976 c.e., which was edited by Isaac Bonewits and Robert Larson; but prepared for reprinting with some new additions and historical commentary by the current associate editor, Michael Scharding, in August 1996 c.e. (PDF). Northfield, Minnesota, USA: The Drynemetum Press. стр. 67. Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-02-06. Посетено на 2014-08-08. ...C. Taliesin Edwards (the leading thealogian in the Neopagan movements has called “The Da Mind” (in his Essays Towards a Metathealogy of the Goddess), and that others have called by a variety of names.
  8. 'Iolana, Patricia (2011). „Radical Images of the Feminie Divine: Women's Spiritual Memoirs Disclose a Thealogical Shift“. Во 'Iolana, Patricia; Tongue, Samuel (уред.). Testing the Boundaries: Self, Faith, Interpretation and Changing Trends in Religious Studies. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing. стр. 15. ISBN 9781443826693. According to my research Thealogy or Thealogian was first used in publications by both Isaac Bonewits ("The Druid Chronicles - Evloved") and Valerie Saiving ("Androcentrism in Religious Studies") in 1976. Naomi Goldenberg continued this new thread by using the term in The Changing of the Gods (Goldenberg 1979b, 96). Since then, many have attempted to define "thealogy".
  9. Goldenberg, Naomi (1979). Changing of the gods: Feminism and the end of traditional religions. Boston: Beacon Press. стр. 96. The word theology has also come to be used almost exclusively in regard to Christian god-talk. The advent of witchcraft, with its colorful goddess-talk, requires a new term. I hope witches and scholars of feminist religion will adopt my suggestion and name themselves thealogians.
  10. Bonewits, Isaac (1989). Real Magic: An Introductory Treatise on the Basic Principles of Yellow Magic (reprint. изд.). York Beach, ME: Weiser Books. ISBN 0877286884.
  11. Christ, Carol P (1987). Laughter of Aphrodite: Reflections on a Journey to the Goddess. San Francisco: Harper & Row. стр. xii. ISBN 9780062501462.
  12. Christ, Carol P (2002). The Cambridge Companion to Feminist Theology. Cambridge: Cambridge University Press.
  13. Brock, Rita Nakashima (1989). Plaskow, Judith; Christ, Carol P. (уред.). Weaving the Visions: New Patterns in Feminist Spirituality. San Francisco: HarperCollins. стр. 236. ISBN 9780060613839.
  14. King, Ursula (1989). Women and spirituality: voices of protest and promise. New Amsterdam. стр. 126–127. ISBN 9780941533539. So far however, most writing on the Goddess, when not historical, is either inspirational or devotional, and a systematically ordered body of thought, even with reference to symbols, is only slowly coming into existence.
  15. Caron, Charlotte (1993). To make and make again: feminist ritual thealogy. Crossroad. ISBN 9780824512491.
  16. Raphael, Melissa. "Thealogy." Encyclopedia of Religion. Ed. Lindsay Jones. 2nd ed. Vol. 13. Detroit: Macmillan Reference USA, 2005. 9098-9101. Gale Virtual Reference Library. Web. 6 Dec. 2012. "There are those on the gynocentric or woman-centered left of Jewish and Christian feminism who would want to term themselves theo/alogians because they find the vestiges of the Goddess or "God-She" within their own traditions as Hochmah, Shekhinah, Sophia, and other "female faces" of the divine."
  17. Reid-Bowen, Paul (2007). Goddess as Nature: Towards a Philosophical Thealogy. Aldershot: Ashgate Publishing, Ltd. стр. 200. ISBN 9780754656272.