Махатма Ганди: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Втората светска војна и Августовското движење во Индија: Јазична исправка, replaced: окасно → одоцна
с →‎Втората светска војна и Августовското движење во Индија: Правописна исправка, replaced: се уште → сè уште
Ред 127:
Ганди бил критикуван од некои членови на партијата, и други индиски политички групи, и од про-британци и од анти-британци. Некои сметале дека не поддржувањето на Велика Британија повеќе, во борбата против нацистичката Германија, било неетички. На другите им се чинело дека одбивањето на Ганди за Индија да учествува во војната било доволно и дека требало да се преземе поголема директна спротивставеност и додека Велика Британија се борела против нацизмот, со тоа се продолжувало одбивањето на Индија да добие независност. Августовското движење станало најголемо присилно движење во историјата на борбата, проследено со масовни апсења и насилство на невиден размер.
 
Во 1942 година, иако сесè уште се извршувале неговите напори да се „лансира ненасилно движење“, Ганди појаснил дека движењето не би било запрено со поединечни акти на насилство, велејќи дека „уредената анархија“ на „сегашниот систем на администрацијата“ била „полоша од вистинската анархија.“ Тој ги повикал сите конгресмени и индијци да се одржи дисциплина преку етичната основа „ахимса“ (ˮahimsa“) и Каро ја маро (ˮKaro ya maro“),(ˮНаправи или умри“) по повод за крајна слобода.
 
На 9 август 1942 година, во Бомбај, британците го уапсиле Ганди и целосниот работен Комитет на Конгресот. Ганди две години бил држен во Ага Кан палатата во Пуна. На тоа место, Ганди претрпел два страшни удари во неговиот личен живот. Неговиот 50-годишен секретар Махадев Десаи починал од срцев удар, а по 6 дена, а неговата жена Кастурба починала после 18 месеци затвор, на 22 февруари 1944 година; шест недели подоцна, Ганди боледувал од тежок напад на маларија.На 6 мај 1944 година, тој бил ослободен пред крајот на војната, поради неговото влошено здравје и неопходната операција; Британска Индија не сакала Ганди да почине во затвор и да ја разбесни нацијата. Тој излегол од притвор со изменета политичка сцена – со партијата Муслимански сојуз, која неколку години порано се појавила маргинално, „сега окупирајќи го центарот на политичата сцена“ и темата на кампањата „Џина“, со тоа што Пакистан била главната цел за зборување.