Френк Синатра: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Политички активности од 1970-1984 година: Форматна исправка на датум, replaced: Февруари, 1 → февруари 1 |
с →Смрт: Јазична исправка, replaced: веб-страна → мрежно место, ната мрежно → ното мрежно |
||
Ред 171:
=== Смрт ===
Синатра страдаше од сенилна деменција во неговите последни години од животот и немаше никакви јавни настапи по срцевиот удар во јануари 1997 година. Откако доживеа срцев напад, тој умре во 22:50 часот на 14 мај 1998 година, во „ Медицинскиот центар- Седарс-Синај “, само со неговата сопруга Барбара до него. Бил 82 години. Последните зборови на Синатра, коишто пробал да ги изусти, беа за да го стабилизираат, беа "Јас се губам." Неговата смрт беше потврдена од страна на семејството на Синатра на
На 20 мај 1998 година во црквата Божјиот Пастир во Беверли Хилс, се одржа погребот на Синатра, со 400 ожалостени луѓе кои присуствуваа внатре и стотици обожаватели надвор. Грегори Пек, Тони Бенет, и Френк Јуниор се обратија кон ожалостените луѓе, меѓу кои беа Џил Сент Џон, Том Селек, Џои Бишоп, Феј Данавеј, Тони Кертис, Лиза Минели, Кирк Даглас, Роберт Вагнер, Дон Риклес, Нанси Реган, Енџи Дикинсон, Софија Лорен, Боб Њухарт, Миа Фароу, и Џек Николсон. Приватната церемонијата се одржа подоцна истиот ден во Св. Тереза, Католичката црква во Палм Спрингс.
Синатра бил погребан со следење на традицијта, закопан е до неговите родители во делот Б-8 на „Дезерт меморијал парк“ во „Градската катедрала“, тивки гробишта на Рамон Роад на границата на катедралата со „Ранчо Мираж“ , во близина на неговиот познат комплекс Ранчо Мираж, сместен на дрвообложената Френк Синатра Драјв. Неговите блиски пријатели Џили Ризо и Џими ван Хјусен се закопани во близина на истите гробишта.
| |||