Петар Делјан: Разлика помеѓу преработките

{{Infobox Monarch

'''Петар Делјан''' — [[Македонци|македонски]] [[монарх]] и водач во [[Македонија|македонското]] '''Востание на Петар Делјан'''<ref>ISBN 9989-940-48-7 ВОСТАНИЈАТА НА ПЕТАР ДЕЛЈАН (1040-1041 Г.)</ref> против [[Византиското Царство]]. Петар Делјан потекнува од македонска царска династија и бил син на [[Гаврил Радомир]], синот на моќниот [[Цар Самоил]] <ref name="SDIV"><small>''[http://www.scribd.com/doc/2945332/- Самуило је избегавао битке са постројеним војскама; коначно, ипак, његове трупе бише потучене у кланцу Кимвалонгу, на путу измећу Сереза (Сер) и Мелника (29 јула 1014 г.). Цар није преживео овај пораз; он умре нешто мало касније (15 септембра 1014 г.). То је био крај македонског словенског царства. Наследници великог македонског цара продужише још четири године борбу, отимајући се у исто време о престо]''</small></ref>. Во [[Белград]] во [[1040]] година Петар Делјан на договорено место се сретнал со македонските водечки луѓе и бил прогласен за цар на [[Самоиловото царство]] и Македонија<ref>Учебник за прва година гимназиско образование, ИСТОРИЈА; ISBN 9989-919-67-4 Ристовски Блаже</ref>. Владеел до неговата смрт во [[1041]] година<ref>[http://macbro.org/MK/istorija/srednovekovie/vostanie.html www.macro.org]</ref> (една година по прогласувањето за владетел).

Откако Петар Делјан бил назначен за цар, на пат кон Македонија наидувал на поддршка од населението против византиската власт. За брзо време бил освоен градот [[Скопје]] и востанието се проширило на поголемиот дел на територијата на Македонија. Востанието на Делјан директно влијаело врз востанието против византиската власт во градот [[Драч]], на чело на ова востание бил [[Словени|Словенот]] ''Тихомир''<ref name=BB130>''Byzantium's Balkan frontier'', p. 130</ref> . Делјан плашејќи се од судир за превласт меѓу двете востанија предложил здружување на двете војски. Војниците на Тихомир отишле на страната на Делјан и го каменувале Тихомир до смрт. Во текот на собирањето на моќна војска на страната на Петар Делјан се приклучиле востаници од соседните земји — [[Србија]], [[Бугарија]], [[Албанија]] и [[Грција]]<ref>[http://documents-mk.blogspot.com/search/label/%D0%92%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%B5%D1%82%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%9F%D0%B5%D1%82%D0%B0%D1%80%20%D0%94%D0%B5%D0%BB%D1%98%D0%B0%D0%BD%202 Марија Јовановиќ „Востанијата на македонскиот народ во XI-ти век“, стр. 24]</ref>. Успехот на востанието стигнале до [[Алусијан]]. Востанието не успеало да го освои градот [[Солун]].

* Марија Јовановиќ [http://documents-mk.blogspot.com/search/label/%D0%92%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%B5%D1%82%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%9F%D0%B5%D1%82%D0%B0%D1%80%20%D0%94%D0%B5%D0%BB%D1%98%D0%B0%D0%BD%202 „Востанието на Петар Делјан (1040-1041)“],„Востанијата на македонскиот народ во XI-ти век“, стр. 5-25