Електромагнетизам: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Извори: clean up, removed: ed. (3) |
с →Потекло на електромагнетна теорија: Правописна исправка, replaced: вакум → вакуум |
||
Ред 29:
Теоријата на електромагнетизмот, позната како [[класична електродинамика]] била развиена во 19 век од различни [[физичар]]и. Како кулминација претставува работата на англискиот физичар [[Џејмс Кларк Максвел]], кој ги обединил сите теоретски достигнувања до тогаш во витка единствена теорија и ја открил електромагнетната природа на [[светлина]]та. Во класичната електродинамика електромагнетното поле се опишува од систем на четири равенки, познати како [[равенки на Максвел]], а електромагнетната сила е предмет на [[закон на Лоренц|законот на Лоренц]].
Една од особеностите на класичната теорија на електромагнетизмот е дека таа тешко се консултира со [[класична механика|класичната механика]], но е во добра согласност со [[специјална теорија на релативноста|специјалната теорија на релативитетот]]. Според равенките на Максвел [[брзина на светлината|брзината на светлината]] е универзална константа која зависи единствено од [[Дијалектричност|диелектричната]] и [[магнет | магнетната чувствителност]] на [[
Тоа е во спротивност со принципот на [[Галилео Галилеј|Галилеј]] дека физичките закони се исти во сите инерцијални координативни системи - основен принцип на класичната механика. Една можност двете теории да бидат усогласени е претпоставката за постоење на „[[етер (физика)|светски етер]]“, во кој се шири светлината. Обидите за експериментална потврда на Етерот се неуспешни.
| |||