Бугарско-грчки договор: Разлика помеѓу преработките

'''Бугарско-грчкиот договор''' од [[29 мај]] [[1912]] година е таен договор склучен помеѓу [[Царството Бугарија]] и [[Кралство Грција|Кралството Грција]] и е составен дел од [[Балкански сојуз|Балканскиот сојуз]]. Склучен е по потпишувањето на [[ Српско-бугарска спогодба|договор]] помеѓу Бугарија и [[Србија]].

Како и бугарско-српските и бугарско-грчките преговори започнале во [[1911]] година, но биле набрзо прекинати поради спорот околу поделбата на [[Македонија]]. На иницијатива на грчката влада преговорите биле обновени во март, а договорот бил склучен во мај 1912 година. Тој бил одбранбен сојуз за меѓусебни помагања и заеднички настапувања спрема [[Турција]] и Големите сили. Покрај договорот Грција и Бугарија потпишале и Декларација со која се предвидувала неутралност на Бугарија спрема Грција ако таа, поради [[Крит]], се најде во воена состојба со Турција.

Бугарската војска била претежно насочена кон Маричкото војувалиште, односно во [[Тракија]]. Царот Фердинанд жестоко се спротивставувал да го потпише членот 2 од Договорот, односно членот 3 од Воената конвенција што биле насочени против Австро-УнгаријаАвстроунгарија, но под притисок на руската влада и од кабинетот на [[Иван Гешов]], царот го потпишал Договорот. Два месеца по потпишувањето на Договорот, при своите посети на Берлин и на Виена, Фердинанд ја застапувал тезата дека Бугарија не може да се откаже од своите претензии за обединување со Македонија и со Тракија, но дека, во последен момент, откако ќе биде создадена голема Бугарија ќе се пресмета со Србија и ќе му пристапи на Балканскиот сојуз.