Хобјотски јазик: Разлика помеѓу преработките

Јазичарите за првпат го споменуваат хобјот во 1981 година со издавањето на студијата на Томас Муир Џонстон. Тој стапил во контакт со јазикот во 1970-те. Тој првично навел дека хобјотскиот е мешавина на мехриски и [[шехриски јазик|шехриски]] дијалекти. Јазикот не бил признат за засебен јазик сè до 1985 година, кога Мари-Клод Симеоне-Синел издала доволно докази за неговата засебност. Денес е утврдена засебноста на јазикот.<ref>{{CiteНаведено journalсписание|last=Lonnet|first=Antoine|date=1985-01-01|title=The modern South Arabian languages in the PDR of Yemen|jstor=41223029|journal=Proceedings of the Seminar for Arabian Studies|volume=15|pages=49–55}}</ref>

Хобјотскиот јазик се смета за сериозно загрозен јазик.<ref>{{CiteНаведено journalсписание|last=Al Jahdhami|first=Said|date=October 2016|title=Minority Languages in Oman|url=|journal=Journal of the Association for Anglo-American Studies|volume=4|pages=}}</ref> Реалната бројка на говорници не е позната, но се проценува на неколку стотици. Повеќето од луѓето кои го зборуваат се стари лица и голема е веројатноста јазикот да изумре набрзо.