Естреја Овадија-Мара: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
с Јазична исправка, replaced: == Биографија == → == Животопис ==
Ред 21:
'''Естреја Хаим Овадија - Мара''' ({{родена во|Битола}}, {{родена на|25|декември|1923}} - {{починала на|26|август|1944}}, {{починала во|Кајмакчалан|Битолско}}) — македонскa комунистка, [[Македонски Евреи|Еврејка]], учесничка во [[НОБ]].<ref>''Зборник на документи за учеството на жените од Македонија во Народноослободителната војна и Револуцијата 1941–1945, Скопје, 1976.''</ref> Прогласена е за [[народен херој на Југославија]] на [[11 октомври]] [[1953]].<ref>''Д-р Стојан Ристески, Естреја Овадија-Мара, Горњи Милановац, 1978.''</ref>.<ref>„Народни херои од Македонија“, Наша книга, Скопје, 1973, стр. 125</ref>
 
== БиографијаЖивотопис ==
 
Овадија е родена во [[Битола]], во работничко [[Македонски Евреи|еврејско]] семејство. Рано останала без татко. Имала уште две сестри, за чие издржување покрај мајка ѝ, што работела како перачка по богатите куќи, иако мала, се грижела и таа. Естреја посетувала и училиште. Многу мала ја почувствувала сета беда на сиромаштијата и целиот бес на богатите, кај кои и самата морала да работи. Веќе во 1938 година, со неполни 16 години се активира во [[Еврејско хуманитарно друштво „Визо“|Еврејското хуманитарно друштво „Визо“]] во родниот град. Покасно истата година, заминала на работа во [[Белград]]. Нејзиниот револуционерен активизам дошол до израз за време на демонстрациите на [[27 март]] [[1941]] година во Белград. Била на чело на работничката група поттикнувајќи општ револт против предавничката политика на југословенската влада. Тоа била доволна причина да стане членка на [[СКОЈ]], а потоа уште поинтензивно да го продолжи своето револуционерно делување. По капитулацијата на земјата, во [[1941]] година се вратила во [[Битола]] и се вклучила во подготовките за оруженото востание.<ref>''Heroine Jugoslavije, "Nasa Djeca", 1980.''</ref>
Ред 27:
Член на [[КПЈ]] била од [[1942]] година. Непосредно пред [[Депортација на Евреите од Македонија|депортацијата на македонските Евреи]], се илегализирала на [[10 март]] [[1943]], а потоа на [[5 април]] [[1943]] година заминала првин како борец на [[Битолско-преспански партизански одред „Даме Груев“|Партизанскиот одред „Даме Груев“]], потоа во [[Битолски партизански одред „Гоце Делчев“|Партизанскиот одред „Гоце Делчев“]] и во други единици на НОВ и ПОМ.<ref>''Александар Поповски, Естреја Хајма Овадиј - Мара (1921–1944), Народни херои од Македонија, Скопје, 1973, 120-125.''</ref>
 
При формирањето на [[Трета македонска ударна бригада|Третата македонска ударна бригада]] била назначена за заменик политички комесар на чета. На [[22 август]] [[1944]] година при формирањето на [[Седма македонска ударна бригада|Седмата македонска бригада]] за политички комесар на баталјон.
 
Загинала во борба со [[Бугарија|бугарските окупаторски сили]],<ref>''Естреја Хајма Овадија-Мара (1921– 1944), „Млад борец“, XXXII, 13, Скопје, 23. IV 1975, 17.''</ref> во близина на врвот [[Кајмакчалан]] на 25 август 1944 година. Тогаш имала само 22 години.
Ред 43:
* [https://kok.memoryoftheworld.org/Stojan%20Risteski/Estreja%20Ovada%20Mara%20(574/Estreja%20Ovada%20Mara%20-%20Stojan%20Risteski.pdf Stojan Risteski, “Estreja Ovađa Mara: Životni put i revolucionarno delo”, 1978.]
* [http://www.itarpejo.org/809-spomenik-na-borci-od-vtorata-svetska-vojna Споменик на паднатите борци во Втората светска војна во Мариово], „Итар Пејо“
 
 
{{Народни херои на Македонија}}