Пол Елијар: Разлика помеѓу преработките

 

==Животопис==

Пол Елијар е роден во [[1895]] година. Против својата волја, тој бил учесник во [[Прва светска војна|Првата светска војна]], кога со свои очи го видел ужасното крвопролевање во кое западнало човештвото. На дваесетидеветгодишна возраст, во [[1924]] година, уморен од западната [[цивилизација]], Елијар западнал во [[Депресија (расположение)|депресија]] и неочекувано заминал на патување по [[Цејлон]], [[Тахити]], [[Нов Зеланд]] и [[Панама]]. Подоцна, тој со восхит ја пречекал [[Шпанска граѓанска војна|Шпанската граѓанска војна]], по што им се приклучил на [[комунисти]]те, а за време на [[Втора светска војна|Втората светска војна]] бил член на француското движење на отпорот против [[нацисти]]те. Во тоа време, следен од [[полиција]]та, тој разнесувал летоци низ [[Франција]], а во текот на два месеци се засолнил во една [[болница]] за душевно болни. По Втората светска војна, Елијар повторно патувал и протестирал, а во [[1949]] година застанал на страната на комунистите во [[Граѓанската војна во Грција]]. Елијар умрел на [[18 ноември]] [[1952]] година.<ref name="ReferenceA">Георги Сталев, „Непрекината поезија“, во: Пол Елијар, ''Времето не проаѓа'', Кочо Рацин, Скопје, 1966, стр. 75-82.</ref>

[[Податотека:Rue Paul Eluard Beynac Dordogne 24.jpg|мини|лево|Табла во куќата каде работел Елијар во Дордоњ.]]