Марјанчо Бошковски: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
корекција |
с Форматна исправка, replaced: 8 год. → 8 г. |
||
Ред 2:
| име = '''Марјанчо Бошковски'''
| слика = [[Податотека:Марјанчо Бошковски.JPG|250п]]
| живеел = 14.06.1973 – {{font|text=[[Загинал во бој|†]]|font=times|size=120%}} 10.08.2001 (28
| опис =
| прекар = «Рамбо»
Ред 14:
| командувал =
| битки = [[Воен конфликт во Македонија, 2001|'''Војна во Македонија 2001''']] <br />
* Операција MX-1 и МХ-2
* Битка за [[Матејче]]
* {{font|text=[[Загинал во бој|†]]|font=times|size=120%}} [[Масакр кај Љуботенски Бачила]]
Ред 34:
На 8 август 2001 година требаше да се раздолжи и да се врати дома. Веќе му беше подготвено решението за редовен работен однос во [[АРМ]]. Бидејќи не беше дојдена комплетната смена, Марјанчо и неговите соборци остануваат уште два дена, до кобниот 10 август, каде што ќе загине кај Љуботенски Бачила. На враќање од позициите, камиончето застанало пред чешмата, се напиле вода и наполниле шишиња. Потоа, само што тргнале, експлозијата го разнела возилото. Десетина, петнаесет метри од патот, имало терористичка заседна со пет до шест вооружени терористи. Тие ги активирале експлозивите, а и припукувале на камиончето. Тогаш од позициите повисоко на планината дотрчал војник пукајќи со автомат да ги заштити настраданите. Терористите се разбегале и немале можност да ги дотепуваат настраданите. Марјанчо починал на патот кон болницата. Хеликоптерот задоцнил со интервенција. Велат, барем двајца - тројца можеле да се спасат да дошол порано. Марјанчо имаше четири рани на левата страна кај рбетот. Левото око му беше затворено, потечено и крваво. Во текот на транспортот, Марјанчо имал кус дијалог со лекарот што бил во екипата за извлекување на ранетите и убиените. ''Докторе, однесете ме дома'', му рекол на лекарот. ''Стрпи се уште малку и се ке биде во ред'' му одговорил лекарот. Марјанчо пак, му вели:
{{Цитат|''„Знам дека тука ми е крајот. Однесете ме дома само да ги видам сестра ми и мајка ми. Само да ги видам. Не ми е жал што ќе умрам, загинав за Македонија”''|
Тоа биле последните зборови на 28-годишниот Марјанчо Бошковски од скопската населба Бутел. Марјанчо Бошковски постхумно е одликуван со [[Медал за храброст (Македонија)|медал за храброст]] од [[Претседател на Македонија|Претседателот на Р. Македонија]].<ref>{{cite web|date=17 август 2012|url=http://www.mkd.mk/52147/makedonija/medal-za-hrabrost-za-vojnici-na-arm|title=Медал за храброст за сите загинати припадници на вооружените сили на Република Македонија|publisher=MKD.mk}}</ref> Бошковски остана неженет и без деца.
| |||