Никола Пашиќ: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
→Животопис: Испуштено празно место во текстот Ознаки: Мобилно уредување Мобилно семрежно уредување |
с Правописна исправка, replaced: подршка → поддршка (2) using AWB |
||
Ред 25:
Кога во [[1881]] година била основана Народна радикална партија, Пашиќ бил прв претседател на Главниот одбор. Паријата била мошне популарна и на избори во септември [[1883]] година освојила 54% гласови. Но кралот [[Милана Обреновиќ]] кој бил наклонет на австроунгарската опција не дозволил Пашиќ да формира влада и власта му ја предал на непартиската личност [[Никола Христиќ]].
Поради политиката на кралот Милан, највеќе пради одлука за одземање оружје од населението во источна Србија избива побуна [[Тимпчка буна]], за која Кралот ги обвинил радикалите и Пашиќ бил принуден да избега во [[Бuгарија]], а во одсуство бил осуден на смрт.
Во Бигарија живеел шест години, се занимавал со својата професија, но имал и обид да учествива во политички живот на Бугарија. Бидејќи ја имал
Бил Претседател на Владата на [[Србија]] во периодот 1893-1894, а од доаѓањето на власт на крал Петар (1904), па сè до смртта, бил и министер за надворешни работи или Претседател на Влада. Имал забележлива улога во создавањето на [[Кралство на Србите, Хрватите и Словенците|Кралство СХС]], која ја застапува на [[Париска мировна конференција|Париската мировна конференција]], борејќи се за остварување на големосрпските интереси на Балканот.
Ред 41:
Никола Пашиќ не учествувал во заговор за [[Мајски преврат|преврат]] што е извршен на 29 маја 1903 година кога биле убиени кралот и и кралицата [[Драга Обреновиќ|Драга]], како и претседател на влада [[Димитрије Цинцар-Марковиќ]] и министер за војна [[Милован Павловиќ]]. Радикалната партија победила на избори на 4 октобар 1903 година и владеела со Србија речи си цели 15 години. Пашиќ не бил на чело на сите влади. Неговата партија на почеток не сакала да го подржи именувањето на [[Петар I Караѓорѓевиќ|Петар Караѓорѓевиќ]] за крал, но согледувајќи го неговото обраѕование и предаденоста кон демократски принципи, Пашиќ го подржал и до крајот на нивно владеење односот помеѓу нив бил исклучително добар.
Во време на негово управување со владата, Србија била изложена на огромни притисоци од страна на Австроунгарија, [[Српско-австроунгарска царинска војна|царинска војна]], со што на Србија ѝ се нанесувани тешки економски загуби. Поради превратот, а под влијание на Британска влада Пашиќ бил приморан да ги пенѕионира и казни учесниците во преврат, а големи немири и незадоволство биле предизвикани и со австроунгарската [[Анексиона криза|анексија на БиХ]]. Пашиќ немал голема
[[Податотека:Nikola Pašić and Eleftherios Venizelos-cropped.jpeg|мини|десно|Пашиќ со грчкиот премиер [[Елефтериос Венизелос]], во 1913]]
| |||