Алфред де Вињи: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с clean up, replaced: ==Биографија== → ==Животопис== using AWB |
|||
Ред 15:
|signature =
}}
'''Алфред де Вињи''', грофот де Вињи ({{роден на|27|март|1797}}-{{починал на|17|септември|1863}}) — француски поет и лидерот на францускиот [[романтизам]]. Тој, исто така, пишувал романи, драми и правел преводи на [[Шекспир]]. Како воено лице со конзервативни и кралски ставови, Де Вињи се разликуваа од повеќето други француски романтичари.
==Животопис==
Де Вињи е роден во [[Лош]] (град во кој тој никогаш не се вратил) во аристократско семејство. Неговиот татко бил 60-годишниот ветеран на [[Седумгодишна војна|Седумгодишната војна]], кој починал пред дваесеттиот роденден на Алфред, а неговата мајка, 20 години помлада, била жена со силна волја, која била инспирирана од [[Русо]] и ја презела одговорноста за првичното образование на Алфред. Неговиот дедо, Маркиз де Бородин, служел како комодор во кралската морнарица.
Де Вињи израснал во [[Париз]], и се подготвувал за студии на Политехничката школа во Лицејот Бонапарта. Стекнал добро познавање на француската историја и на [[Библија]]та пред да му се појави „преголема љубов кон славата поврзана со оружјето“.
Ред 27:
Иако тој бил промовиран во прв поручник во 1822 година, како и во капетан следната година, воената професија во време на мир му досадила. По преземањето на неколку лисја од отсуство, тој го напуштил воениот живот во 1827 година, откако веќе ја објавил својата прва поема „Ле Бал“ во 1820 година и амбициозната наративна песна "Елоа" во 1824 година на популарната романтична тема на откупот на [[Сатана]].
Продолжувајќи последователни излегувања од армијата, се населил во [[Париз]] со својата млада англиска невеста Лидија Бунбери, која се омажила во [[Пау]] во 1825 година. Ги собрал своите неодамнешни дела во јануари 1826 година ''Почес антиквитети и модерни''. Три месеци подоцна тој го објавил првиот важен историски роман на француски, "Cinq-Mars", базиран врз животот на омилениот [[Анри Коифиер де Рузе]], кој се заговарал против [[Кардинал де Ришелје|кардиналот де Ришелје]]. Со успехот на овие два тома, Вини се чинел дека е ѕвездата на романтичното движење, иако еден од најдобрите пријатели на Вињи, [[Виктор Иго]], наскоро ја узурпирал таа улога.<ref>{{cite web|url=http://www.kirjasto.sci.fi/vhugo.htm|title=Alfred de Vigny|website=Books and Writers ''(kirjasto.sci.fi)''|first=Petri|last=Liukkonen|publisher=[[Kuusankoski]] Public Library|location=Finland|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140324184201/http://www.kirjasto.sci.fi/vhugo.htm|archivedate=24 March 2014|dead-url=yes}}</ref><ref name="google">{{cite book|title=Cinq-Mars: Or, A Conspiracy Under Louis XIII.|author1=de Vigny, A.|author2=Hazlitt, W.|date=1890|publisher=Little, Brown|url=https://books.google.com/books?id=zWEtAAAAMAAJ&pg=RA1-PR10|accessdate=20 August 2017}}</ref>
Посетата на англиска театарска трупа во Париз во 1827 година го оживеа францускиот интерес за Шекспир. Вињи работел со Емил Дешамп, на превод на [[Ромео и Јулија]]. Во 1831 година ја презентирал својата прва оригинална претстава "La Maréchale d'Ancre", историска [[драма]], која ги раскажува настаните што воделе до владеењето на кралот [[Луј XIII]]. При посетата на театарот, се запознал со големата актерка (Марија Дорвал) и и станал љубоморен љубовник до 1838 година.
Во 1835 Вињи напишал драма насловена како „Чатертон“, базирана на животот на [[Томас Чатертон]], со Мари Дорвал во главната улога како Кити Бел. Оваа драма се смета за еден од најдобрите француски романтични драми, која и ден денес се изведува. Приказната за Четтертон инспирирала една од трите епизоди на филозофскиот роман "Вител" (Stoyo) (1832).
| |||